10 Asów Małopolski 2020. As numer 1 Dawid Kubacki: Ciężko pracowałem, miłe, że ktoś to docenia [WYWIAD]

Kapituła plebiscytu "10 Asów Małopolski" wybrała pana najlepszym sportowcem regionu w 2020 r. Jak pan odbiera to wyróżnienie?
Na pewno to radosny moment, kiedy ktoś - w tym przypadku kapituła - docenia to, co robię, ile serca i potu wkładam w sport i skoki narciarskie. To coś, co daje dużo energii do tego, by pracować dalej na sobą. Bo mimo tego, że osiągam sukces, to cały czas jestem tylko człowiekiem, zdarzają mi się błędy. Takie docenienie takiej codziennej mozolnej pracy, tego, czego nie widać na zawodach, to świetny moment, aby uświadomić sobie, że człowiek ma po co to robić, bo są ludzie, którzy się tym cieszą, doceniają to. Teraz na skoczni nie ma kibiców, ale mam nadzieję, że cały czas za nas trzymają kciuki. Tak naprawdę to dla tych wszystkich osób staramy się te emocje na skoczni budować.

Nasz plebiscyt wygrał Pan drugi rok z rzędu. Patrząc ze sportowego punkty widzenia - wysoki poziom został utrzymany.

No tak, ale nie wiem, jak to nazwać. Ciężko pracowałem, żeby osiągać sportowe sukcesy, tym bardziej jest mi miło, gdy drugi rok z rzędu moja praca została doceniona. To miły moment, serdecznie dziękuję za to wyróżnienie.

Te pierwsze miejsca w plebiscycie w dużej mierze wzięły się z pana wielkich sukcesów. W 2019 roku było mistrzostwo świata, rok później - triumf w Turnieju Czterech Skoczni. Te osiągnięcia da się jakoś porównać?
Na pewno jest to inny rodzaj imprez. U sportowca, przynajmniej u mnie, ciężko powiedzieć, że nie ma znaczenia, w jakich zawodach się stratuje. W momencie, gdy oddajemy skok na skoczni, są emocje, jest energia, to jest radość, że się dobrze wykonało swoją robotę. Wtedy człowiek nie patrzy, czy to mistrzostwa Polski, Lotos Cup czy mistrzostwa świata.

Jak ocenia Pan rok 2020? Zaczął się od triumfu w Turnieju Czterech Skoczni, skończył medalem w mistrzostwach świata w lotach, brązem w drużynie, a także radosną nowiną w życiu prywatnym....
Dla mnie ten rok obfitował w dobre emocje. Na początku były sportowe. Później przyszła pandemia, która - wydaje się - trochę to życie zastopowała. U mnie, mimo wszystko, ruszyło się do przodu, bo zostałem pod koniec roku ojcem. W lecie nie mieliśmy zbyt dużo zawodów, ale mogliśmy potrenować, więcej niż zwykle czasu spędzić w domu. Sezon zimowy też zaczął się dobrze, to był chyba najlepszy start, jaki dotychczas miałem. Mimo tego, co się działo na świecie, cały rok podsumowałbym pozytywnie.

A prognozy na 2021 rok? Też może być dla pana tak udany?
Na pewno będzie zwariowany, bo wiadomo, jaką mamy sytuację. Mam nadzieję, że powoli będzie wszystko wracało do normy, że zostało nam tylko kilka miesięcy różnych restrykcji, przeszkód w podróżowaniu. W tym wszystkim też należy się odnaleźć. Jako sportowcowi jest mi chyba troszeczkę łatwiej, bo stawiają przed nami różne zadania i trzeba sobie z nimi poradzić, podobnie jak na skoczni, kiedy zawieje nie tak jak trzeba.

Forma ostatnio była różna. Na zbliżające się mistrzostwa świata, które na przełomie lutego i marca odbędą się w Oberstdorfie, pojedzie Pan ze spokojną głową?
Faktycznie, ostatnio były wahania, powody mogły być różne. Ja jestem spokojny, bo wiem, że z dnia na dzień forma może fajnie zaskoczyć. Programy treningowe są różne, przygotowanie do tak dużej imprezy jest długie. Ja tego nie analizowałem, ale mogło być tak, że w tym okresie poprzedzającym mieliśmy troszeczkę mocniejsze treningi, żeby właśnie po tym lekkim poluzowaniu wrócić na mistrzostwa świata na sto procent swoich możliwości.

Mam też świadomość, że od strony technicznej w skokach niewiele mi brakuje, może właśnie tej świeżości w nogach. To wszystko może w końcu dobrze zagrać i będzie fajnie.

Sportowy24.pl w Małopolsce