Aktorskie odkrycia i olśnienia

Bywało, że jeszcze jako licealista kochał się w granej przez aktorkę postaci - tak było z Martą z serialu „W labiryncie”, w którą wcielała się Jowita Budnik.

Z wieloma aktorkami spotykał się już jako krytyk, przeradzając często zawodowe relacje w więzy przyjacielskie, jak na przykład z Joanną Kulig. Bo Maciejewski nie skrywa ani serdecznych relacji z opisywanymi kobietami, ani zachwytu ich konkretnymi rolami, które potrafi pięknie opisać.

Tak teraz w książce, jak i na co dzień jako krytyk filmowy i teatralny. Nie boi się też - świadom, że dzięki swym dokonaniom i osiągnięciom stał się jednym z najważniejszych krytyków w Polsce - operować sądami arbitralnymi. Pisząc o Małgorzacie Hajewskiej-Krzysztofik stwierdza jasno: „Mówimy o bezdyskusyjnie jednej z największych aktorek polskiego teatru”. Bywa, że przedstawiając aktorkę wplata i osobisty ton. „Z Joasią i Maćkiem czuję się bezpiecznie.

Są określenia modne, są i takie, które od dawna wyszły z obiegu, staroświeckie, obciachowe. Ale ja chcę być teraz obciachowy i staroświecki - uważam, że Asia i Maciek to po prostu dobrzy ludzie” - pisze w tekście o Joannie Kulig i jej mężu, Macieju Bochniaku. W innym z kolei przyznaje: „Prowadzę życie, które lubię. Ale prawie nikt nie ma do tego życia dostępu. Nikt, z małymi wyjątkami. Jednym z nich jest Iza Kuna”. I nie kryje, że do grona najbliższych przyjaciół zalicza aktorkę i jej partnera.

Wypracował w tych książkach Maciejewski urokliwy sposób prezentacji. Oto prowadzone z myślą o książce rozmowy dopełnia wcześniejszymi wywiadami (także cudzymi), przywołaniem swych wzruszeń doznawanych w teatrze czy kinie, spotkaniami tak na festiwalach, jak prywatnymi. A przy tym nie boi się odsłaniać siebie.

A wszystko to scala ładny język. Bo Maciejewski pięknie operuje słowem, dowodząc swej wrażliwości, erudycji i kompetencji, ale pewnie nie mniej ważną z jego cech jest dar rozmowy z ludźmi (bez względu na ich płeć), co sprawia, że chcą się przed nim odkryć, zawierzyć mu prawdę o pracy i życiu, otwarcie opowiadając o swych doświadczeniach. Najwspanialszych i najtrudniejszych. Nigdy jednak nie są to wieści z plotkarskich portali o celebrytach.

Oczywiście dowiadujemy się o życiu tych aktorek wiele - także tym prywatnym, ale równie ważne są ich refleksje o pracy, o konkretnych rolach, o spotkaniach z ważnymi dla nich reżyserami. I charakterystyki kreślone przez samego krytyka. „Zachwyciło mnie w niej od razu to, co nieokreślone, co w jej postaciach bardziej wyczuwamy, niż potrafimy nazwać. Wyrazista obecność polegająca w gruncie rzeczy na bezszelestności, umiarkowaniu, wycofaniach czekających na wybuch” - opisuje Maję Ostaszewską.

Wiele tu krakowskich akcentów, wiele i przywołań „Dziennika Polskiego”, na którego łamach Łukasz Maciejewski wzbijał się do swych jakże nie lokalnych teraz lotów. Nie ukrywam; jestem dumny, że towarzyszyłem mu od początku…

Zatem już teraz anonsuję tę książkę - krakowski Znak wyda ją na początku października - wierząc, że: Grażyna Błęcka-Kolska, Sonia Bohosiewicz, Jowita Budnik, Renata Dancewicz, Katarzyna Gniewkowska, Urszula Grabowska, Karolina Gruszka, Małgorzata Hajewska-Krzysztofik, Dorota Kolak, Małgorzata Kożuchowska, Agata Kulesza, Joanna Kulig, Iza Kuna, Gabriela Muskała, Marta Nieradkiewicz, Maja Ostaszewska, Kinga Preis, Joanna Trzepiecińska objawią się Państwu tak, jak anonsuje je Łukasz Maciejewski - jako „wspaniałe, utalentowane, błyskotliwe. Najlepsze z najlepszych”. I że podobnymi przymiotnikami określą Państwo autora tych portretów.