Urodził się 15 kwietnia 1934 r. w Międzyrzecu Podlaskim jako najmłodszy z trójki rodzeństwa. Po wojnie Kopiczyńscy przeprowadzili się do Wrocławia. Ojciec przyszłego aktora prowadził tam amatorski teatr. Wtedy narodziła się pasja Andrzeja.
Studiował w łódzkiej PWST, potem rozpoczął pracę w teatrze w Olsztynie. Warsztat szlifował też w teatrach w Bydgoszczy, Szczecinie i Koszalinie. W latach 1970-1979 znalazł się w Warszawie. Został członkiem zespołu Teatru Narodowego prowadzonego przez Adama Hanuszkiewicza. Krótko występował też na deskach Teatru Rozmaitości i Teatru Na Woli. Od roku 1986 był wziętym aktorem Teatru Kwadrat, uważanego za scenę, którą upodobały sobie polityczne VIP-y.
Wystąpił też w ponad 30 przedstawieniach Teatru Telewizji. Popularność, którą zyskał zaowocowała awansem na srebrny ekran. Zresztą już pod koniec lat 50. pojawiał się w filmach „Prawdziwy koniec wielkiej wojny” (1957) Jerzego Kawalerowicza i „Zadzwońcie do mojej żony” (1958) Jaroslava Macha. Jednak sam Andrzej Kopiczyński za swój debiut filmowy uważał rolę krwawego Józka w filmie „Koniec naszego świata” (1964) Wandy Jakubowskiej.
W wywiadzie dla „Kina” z 1978 r. wspominał, że jego życie zmieniło się, gdy spotkał Jerzego Gruzę. Dzięki niemu pojawił się w serialu „Czterdziestolatek”, w roli inżyniera Stefana Karwowskiego, dzielnego budowniczego Trasy Łazienkowskiej i Dworca Centralnego. Partnerowali mu m.in. Anna Seniuk, Irena Kwiatkowska i Leonard Pietraszak. Później powtórzył rolę Karwowskiego w komedii „Motylem jestem czyli romans 40-latka” i serialu „40-latek, 20 lat później” (1993).
Oglądany przez całą Polskę „Czterdziestolatek” przyniósł Andrzejowi Kopiczyńskiemu sławę i wiele nagród. „Ludzie wciąż rozpoznają mnie na ulicy, a reżyserzy wciąż namawiają do kolejnego »Czterdziestolatka«” - żartował w wywiadzie telewizyjnym w 2006 r., dając do zrozumienia, że utożsamienie z jedną tylko rolą bardzo mu dopiekło. A przecież w 1981 r. pojawił się w m.in. filmach „Miłość ci wszystko wybaczy” Janusza Rzeszewskiego i „Znachor” Jerzego Hoffmana. Po kilkuletniej nieobecności na ekranach powrócił rolą ojca głównej bohaterki melodramatu „Rajski ptak” (1987) Marka Nowickiego. Wystąpił ponadto w filmach Andrzeja Wajdy „Korczak” (1990) oraz Hoffmana „Ogniem i mieczem” (1999). Widzowie telewizyjni świetnie pamiętają go z seriali „Czułość i kłamstwa” (1999-2000) oraz „Lokatorzy” (1999-2005).
W 2008 r. zagrał małą rolę w komedii „To nie tak jak myślisz, kotku” Sławomira Kryńskiego. Pojawił się również epizodycznie w filmie „1920 Bitwa Warszawska” Hoffmana. Gościnnie oglądaliśmy go w kilku serialach. Tym którzy sarkali, że rozmienia się na drobne, odpowiadał: „Aktor jest od tego, żeby wszystko i wszędzie zagrać: i w teatrze, i w filmie, i w serialu. Oglądanie mnie nie jest obowiązkiem”.
W 2014 r. wykryto u niego Alzheimera. Walka z chorobą okazała się ponad siły Andrzeja Kopiczyńskiego.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
