Ankieta z radyjkiem w tle

„W domach dźwięków próbujemy i badamy wszystkie rodzaje dźwięków oraz ich powstawanie. Układamy harmonie, jakich wy nie używacie, łącząc nie tylko tony w dur i moll, jak wy, lecz także ćwiartki tonów oraz tak bardzo miłe tony drżące. Posługujemy się nieznanymi wam jeszcze instrumentami muzycznymi, przy czym niektóre z nich dają melodie przyjemniejsze od waszych” - pisał w „Nowej Atlantydzie” Francis Bacon. I tym właśnie tropem (choć Blecharz odkrył tekst dopiero po rozpoczęciu pracy nad swoim projektem) idzie kompozytor. Pozwala ludziom odkryć radość muzykowania i wydobywania dźwięków z najdziwniejszych instrumentów - jak soreny, cytry, ksylofony.

Do każdego dołożona jest instrukcja, która pozwala zrozumieć, jak działa. A potem jest już radość wspólnego muzykowania. W dowolnym momencie możemy przesiadać się na inne, wolne instrumenty, testować ich możliwości. A wszystko w atmosferze wykreowanej z pomocą nie tylko dźwięku, ale też napięcia między światłem i ciemnością. Skojarzenie z nocnym klubem jak najbardziej na miejscu, zwłaszcza że sam Wojtek Blecharz mieszkający na co dzień w Berlinie jest wielbicielem legendarnego Berghain, klubu mającego dziś oficjalnie status instytucji kultury.

Do tego jest jeszcze ankieta, na którą odpowiadamy w pewnym momencie z pomocą małych radyjek. Pytania tylko pozornie dotyczą muzyki. Tak naprawdę pokazują, jak wielkie znaczenie w życiu ma przestrzeń dźwiękowa. Ujawnia nasze postawy światopoglądowe i stosunek do innych ludzi.

Wojtek Blecharz stworzył przestrzeń muzycznej zabawy, która ma jednak w sobie olbrzymi zestaw znaczeń. W rzeczywistości mamy do czynienia z projektem, który z pomocą dźwiękowej otuliny chce opowiadać o znaczeniu uczestnictwa w społeczności, budowaniu więzi, wzajemnym rozumieniu się i słuchaniu. Bo muzyka może być demokratyczna, kreować postawę ciekawości świata i wpływać stosunek do „Innego”.

PS. Kolejne spektakle: 4, 5 kwietnia o **18.10, 19 i **19.50