Baba

Jadę samochodem z moim znajomym. On prowadzi. Przed nami auto, które nagle, bez użycia migacza, zmienia pas, zajeżdżając nam drogę. Mój towarzysz komentuje ze złością jednym słowem: „Baba!”.

Teraz jesteśmy na wąskiej ulicy, gdzie po prawej stronie gęsto zaparkowane są auta prostopadle do jezdni, czyli zgodnie ze znakiem drogowym, ale w jednym miejscu samochód ustawiony jest równolegle, zabierając, blokując co najmniej trzy miejsca parkingowe. Mój znajomy: „Widzisz, znów baba!”, chociaż w aucie nie ma nikogo.

Po pewnym czasie zmuszeni jesteśmy zwolnić i jechać z prędkością chyba około pięciu kilometrów na godzinę, ponieważ przed nami toczy się samochód, którego kierowca ewidentnie szuka miejsca na zaparkowanie, nie zważając na to, że powoduje narastanie sznura aut sunących za nami w ślimaczym tempie. I znów słyszę pogardliwe: „Baba!”.

„Ależ to facet!” - odzywam się, bo tym razem wyraźnie widzę tego ślamazarnego kierowcę. A mój towarzysz odpowiada: „No to co, że facet, skoro baba”.

No tak, proszę Państwa, dla niektórych to słowo jest synonimem niezdarności, bezmyślności, braku umiejętności, wręcz tępoty. I na nic zdadzą się wszelkie sukcesy kobiet czynione przez nie w bardzo różnych dziedzinach. Na nic ich wspaniałe osiągnięcia (vide igrzyska olimpijskie). Dla niektórych, zwłaszcza mających się za supermacho, na zawsze już „baba” pozostanie pejoratywnym określeniem. To typowy stereotyp, czyli rezultat właśnie… bezmyślności.

Jakże to daleko od elegancji, od szarmanckości, a nawet zwykłego szacunku dla kobiety.

A może by tak pomyśleć chwilkę i znaleźć inne słowo, które nie obrażałoby przedstawicielek płci przeciwnej? Nie szukając daleko, przypominam na przykład stosowany dawniej epitet: „noga”. Mogłoby więc być tak: „…jeździ jak noga”.

Byłoby bezpieczniej, bo nikogo by się nie obrażało. No i bardziej kulturalnie.