Banki chcą funduszy dla frankowiczów

Podczas odbywającego się wczoraj dorocznego Forum Bankowego, bankowcy przedstawili swoje propozycje rozwiązania problemu kredytów frankowych. Kluczowe znaczenie ma stworzenie specjalnego bankowego funduszu stabilności. Byłby on uruchamiany w sytuacji gwałtownego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Z takiego funduszu korzystaliby kredytobiorcy, którzy wskutek wzrostu kosztów obsługi kredytu mieliby problem z jego spłatą. Wszyscy, który skorzystaliby z takiej formy pomocy, musieliby jednak zgodzić się na przewalutowanie kredytu frankowego na złote.

Prezes Związku Banków Polskich Krzysztof Pietraszkiewicz zaproponował, by fundusz taki był w jednej trzeciej części stworzony z pieniędzy banków. Drugi strumień finansowania pochodziłby pośrednio od banków; byłaby to część obowiązkowych wpłat, które banki wnoszą do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Obecnie służą one głównie ochronie lokat w przypadku upadłości banków. Bankowcy oczekują jednak, że trzecią część środków wnieśliby do funduszu „inni uczestnicy życia gospodarczego”, przy czym Pietraszkiewicz nie wskazał, o jakie podmioty chodzi.

Propozycje zaprezentowane na Forum Bankowym są odpowiedzią na pomysł szefa Komisji Nadzoru Finansowego Andrzeja Jakubiaka, który zakłada przewalutowanie kredytów frankowych tak, by koszty związane z gwałtownym wzrostem kursu franka solidarnie obciążyły kredytobiorców i banki.

Jakubiak wykluczył, jako niezgodne z prawem, współfinansowanie funduszu stabilizacyjnego proponowanego przez banki ze środków publicznych. Jego zdaniem, taki projekt nie rozwiązuje problemu, ale jedynie przesuwa ciężar jego rozwiązania z banków na podatników i nie usuwa zagrożenia dla stabilności finansów państwa. Dwie pozostałe propozycje bankowców mają charakter uzupełniający. Jedna z nich dotyczy uwolnienia nieruchomości nabytych za kredyty frankowe od zabezpieczenia hipotecznego; w zamian kredytobiorca mógłby, na swój wniosek, ustanowić inne niż hipoteczne zabezpieczenie długu wobec banku.

Bankowcy zaproponowali też stworzenie jeszcze jednego funduszu. Miałby on służyć restrukturyzacji wszelkich kredytów hipotecznych, nie tylko we frankowych. Mogliby z niego skorzystać kredytobiorcy mający problemy ze spłatą zobowiązań nie w związku ze zmianami kursów walut czy stóp procentowych, ale wskutek sytuacji życiowej, np. utraty pracy, klęsk żywiołowych itp. Wsparcie z tego funduszu miałoby charakter okresowy i zwrotny, z możliwością częściowego umorzenia w szczególnych przypadkach.