Bażanciarnia Stefańskiego

RDZIOSTÓW. Koledzy łowczego dotrzymali obietnicy

   - Obiecaliśmy sobie podczas pogrzebu, że najlepszą formą uczczenia pamięci Pawła będzie szybkie dokończenie woliery, której urządzanie zapoczątkował - mówi płk Józef Sojka.
   Hodowla bażantów powstała przy gospodarstwie myśliwego Jana Mroza. Woliera, przykryta siatką, ma 12 metrów długości, 6 metrów szerokości. Wewnątrz umieszczono, tak chciał Paweł, grzędy, drzewko iglaste i krzewy dla zapewnienia ptakom schronienia przed słońcem. Jest też część zadaszona, chroniąca ptaki przed deszczem.
   - Zbudowaliśmy też dwa podsypy, gdzie wykładana jest karma, głównie miażdżone ziarno, nasiona oleiste, lucerna, koniczyna, kapusta - mówi pułkownik Sojka. - Bażanty znajdą tu również piasek i żwir.
   Wolierę dla bażantów zaprojektował i jej budową nadzorował śPaweł Stefański wraz z myśliwymi: Piotrem Winiarskim, Piotrem Szkaradkiem, Andrzejem Wawszczakiem, Piotrem Kmietowiczem, Janem Janurem, Janem Mrozem (wspomaganym przez żonę Danutę), Grzegorzem Kulczykiem, Józefem Sojką i synem Pawła - Szymonem Stefańskim.
   Prezes koła "Jeleń" Piotr Pasek ustalił harmonogram dokarmiania bażantów, które po miesiącu zostaną rozlokowane w okolicznych lasach, dając początek nowej populacji.
   Bażanty rdziostowskie liczą sobie dopiero 9-10 tygodni. Mają jeszcze szare "suknie", ale "zierniki" (oczy) już ozdobione "różami" lub "brewką". Koguta łatwo odróżnić od kury po barwniejszym upierzeniu, dłuższym ogonie oraz po wyrostku na tylnej stronie "cieków" (odnóży), zwanym "ostrogą". W słowniku myśliwskim odcisk "cieków" to ślad bażanta. Wzlatujący bażant, jak mówią "polowace", "zrywa się" (porywa, podrywa się), a uchodząc pieszo - "cieknie" lub "wycieka".
   - Bażant wymaga szczególnie troskliwej opieki, gdyż ma dużo wrogów i jego zmysły nie są nadmiernie rozwinięte - dodają myśliwi z Rdziostowa. - Za troskliwą opiekę jest bardzo wdzięczny i potrafi się ładnie rozmnożyć. (leś)
JERZY LEŚNIAK