Begonie, dalie i mieczyki

Jeśli jesienią zapomnieliśmy posadzić cebulki tulipanów, krokusów lub narcyzy i szafirków, to w tym roku nie ozdobią już naszego ogrodu. Ale nic straconego. Kwiatów cebulowych jest mnóstwo (pod pojęciem „rośliny cebulowe” kryją się nie tylko rośliny, których częścią podziemną jest cebula, ale też rośliny posiadające bulwy korzeniowe i kłącza), w tym także te, które zakwitają latem. Wiosna to pora ich sadzenia.

Zakwitną latem

Wiosną sadzimy cebulki i bulwy kwiatów, które nie zimują w gruncie. Jesienią, jeszcze przed nadejściem mrozów trzeba je wykopać, osuszyć i w odpowiednich warunkach przetrzymać przez zimę w piwnicy. Wymaga to trochę zachodu, wielu ogrodników woli więc kwiaty, których cebulki zimują w gruncie. Ale także i te powinno się co rok, co dwa lata wykopać i przetrzymać przez lato w pojemnikach.

Kwitnące latem kwiaty cebulowe stanowią w wielu ogrodach najważniejszy i przyciągający wzrok element. Te najbardziej popularne to begonie, dalie, lilie i mieczyki, wykształcające imponujące kwiaty w ciągu kilku miesięcy od posadzenia i, co najważniejsze, niezawodne i łatwe w pielęgnacji. Ozdobą letniego ogrodu będzie też m.in. amarylis piękny, zefirant, galtonia biaława, krokosmia, ismena, tygrysówka i kosaciec.

Cebulki bez uszkodzeń

Rośliny cebulowe kwitnące latem sadzimy od początku do połowy wiosny (kwiecień, maj). Są to głównie gatunki zbyt wrażliwe na niskie temperatury (właśnie dlatego na zimę nie mogą pozostać w gruncie). W tym terminie sadzi się m.in. begonie, dalie i mieczyki. Przy zakupie cebulek – jeśli nie mamy swoich – należy wykazać ostrożność. Cebulki kupujmy tylko ze sprawdzonych źródeł. Trzeba koniecznie zwrócić uwagę na ich kondycję: powinny być zdrowe, jędrne, bez plam i narośli oraz innych uszkodzeń.

Zakupione cebule należy jak najszybciej wkopać do ziemi, aby nie doprowadzić do ich wysuszenia.

Dobre miejsce

Doświadczeni ogrodnicy radzą, aby rośliny cebulowe co roku sadzić w innych miejscach ogrodu – zmniejszy to znacznie ryzyko porażenia cebul przez choroby lub szkodniki atakujące tę grupę roślin.

Przed posadzeniem roślin należy usunąć chwasty – niszczymy je mechanicznie lub środkami chwastobójczymi (herbicydami). Podłoże, do którego posadzimy cebule, powinno mieć odczyn obojętny lub lekko zasadowy, być niezbyt zwięzłe, piaszczysto-gliniaste, zasobne w próchnicę. Jeżeli stwierdzimy, że gleba jest zbyt ciężka i gliniasta, należy dodać torfu, rozdrobnionej kory, węgla brunatnego lub piasku. Z kolei glebę zbyt lekką, piaszczystą, powinniśmy wzbogacić w próchnicę używając odkwaszony torf ogrodniczy lub kompost. Przed posadzeniem cebul mieszamy z ziemią mineralny nawóz wieloskładnikowy, np. Azofoskę.

Cebule należy sadzić piętką do dołu na głębokości odpowiadającej trzykrotnej ich wysokości; mniejsze gęściej a większe rzadziej – choć są odstępstwa od tej reguły, np. cebulę lilii białej sadzi się (w sierpniu i wrześniu) płytko, na głębokości 5-6 cm. Aby zabezpieczyć cebule przed wykopaniem przez gryzonie, można je sadzić w plastikowych ażurowych koszykach.