Beksiński będzie gościł na Wawelu jeszcze tylko przez kilka dni

Kilkanaście gipsowych wariacji na temat ludzkiej czaszki, patynowanych lakierem, dających iluzję brązu to cyklu „Głowy”, tworzący wzdłuż alejki Ogrodów Królewskich rzeźbiarski szpaler, a także dwie monumentalne prace „Hamlet” i „Makbet” złożyły się na pierwszą monograficzną wystawę prac rzeźbiarskich artysty. Wystawa w Ogrodach Królewskich na Wawelu to jedyna okazja, by zobaczyć te prace razem.

- Beksiński popełnił epizod rzeźbiarski na przełomie lat 50. i 60., ten rodzaj jego aktywności zamknął się w zaledwie kilku latach. Artysta tworzył swoje rzeźby w gipsie, technologicznie, finansowo i przestrzennie nie mógł sobie wówczas pozwolić na tworzenie odlewów w brązie. Rzeźby takie jak „Makbet” czy „Hamlet” były modelowane z blachy, prętów, materiałów zdobycznych – wyjaśniała podczas otwarcia ekspozycji Małgorzata Gołębiewska, kuratorka wystawy.

W latach 60. Beksiński nie był jeszcze artysta rozpoznawalnym, właściwie artystą mógł być jedynie połowicznie. W tym okresie pracował na pół etatu w Sanockiej Fabryce Autobusów „Autosan”, jako plastyk projektujący nadwozia autobusów. Był zdeterminowany, by być artystą, ale sytuacja rodzinna nie do końca mu na to pozwalała.

Mimo że rzeźby zyskały uznanie krytyki- były prezentowane w okresie, kiedy powstawały, m.in. w Starej Pomarańczarni w Łazienkach - Beksiński nie wrócił już do tego rodzaju pracy twórczej w późniejszym okresie. Rzeźbę porzucił, najprawdopodobniej, z prozaicznych powodów braku funduszy i miejsca dla tego rodzaju działalności artystycznej. Jednocześnie – w połowie lat 60. - zakończył się awangardowy, blisko abstrakcji okres twórczości Beksińskiego.

Polska branża gier komputerowych jest światową potęgą!