Bezimienny obelisk

Pomnik nie jest - na szczęście - największą atrakcją Sieniawy

Zwiedzających Sieniawę - ładne, czyste i urodziwe miasteczko na północnych krańcach powiatu przeworskiego w województwie podkarpackim - intryguje nieraz bezimienny pomniczek, wznoszący się przed ratuszem, na skraju głównej ulicy Kopernika, prowadzącej w kierunku Przeworska i Lublina.

   Na solidnym betonowym obelisku próżno szukać napisu, wyjaśniającego jego genezę. Można się tylko domyślać, że na froncie widniała kiedyś tablica: widać bowiem ślady. Tajemnicy wielkiej w tym pomniku nie ma - jak pamiętają bowiem wcale nie sędziwi mieszkańcy miasteczka, był to monument, upamiętniający... XX rocznicę powstania Polskiej Partii Robotniczej. Feta, urządzona z tej okazji przez władze polityczne i administracyjne, zapadła wielu w pamięci; nie tylko bowiem, że odsłonięto wtedy obelisk, ale zmieniono także nazwę ulicy Kościelnej - również na 20-lecia PPR. Co prawda nikt ze starszych wiekiem sieniawian nie przypominał sobie, aby kiedykolwiek w mieście tym działały aktywne struktury tej partii, ale czy to było dla inicjatorów przedsięwzięcia ważne?
   Pomnik upamiętniał rocznicę powstania prekursorki PZPR do końca PRL. Potem dyskretnie usunięto z niego tablicę, głoszącą, z jakiego powodu powstał, a całkiem oficjalnie przywrócono ul. Kościelnej historyczne miano. Obelisk szarzał, blakł; władze miasta, które muszą patrzeć codziennie na tę bezimienną budowlę, planują jednak jej zagospodarowanie. Ma to nastąpić po wyremontowaniu ratusza i uporządkowaniu rynku.
   Pomnik nie jest - na szczęście! - największą ciekawostką Sieniawy. Kto zapędzi się do tego miasteczka, powinien przede wszystkim obejrzeć pięknie odnowiony barokowy pałac Sieniawskich i Czartoryskich, położony w rozległym parku geometryczno-krajobrazowym (w rezydencji tej bawił Tadeusz Kościuszko, Julian Ursyn Niemcewicz i... car Aleksander I), a także - również pochodzące z epoki baroku - dwie świątynie: kościół parafialny, niegdyś własność dominikanów obserwantów, i dawną cerkiew unicką. Warto również zwrócić uwagę na wznoszące się po przeciwnej, aniżeli park, stronie ul. Kościuszki resztki murowanych fortyfikacji, strzegących w XVII stuleciu dworu Sieniawskich - no i, rzecz jasna, ratusz, powstały pod koniec XVII w.
    (WALD)