Biesiadny savoir-vivre

   A tak w ogóle gentleman lubi spoglądać na zegarek i przestrzega jego wskazań, bo s.v. ściśle określa, co i ile trwać powinno, co za łaskawym przyzwoleniem Państwa w następnych odcinkach przypomnimy, dziś do innej kwestii się ograniczając, a mianowicie, jak dać krnąbrnym wobec nakazów s.v. gościom do zrozumienia, że nacieszyliśmy się już ich obecnością i chcemy oddać się wspomnieniom jakże dla nas miłej wizyty? I to już, natychmiast, bez zwłoki, bo miłe wspomnienie jest jak suflet właśnie - jak oklapnie, to żadna siła nie przywróci mu właściwego smaku i konsystencji.
   Otóż, proszę Państwa, metod jest wiele, o których również kiedyś napiszemy, dziś, z racji karnawału do nocnych balów bądź też choćby tylko rautów i reunionów się ograniczając. Czyli - jak przerwać je o stosownej porze, bo nie wszyscy Państwo Domu lubią pląsać do białego rana, które w zimie przychodzi na dodatek zdecydowanie zbyt późno?__Niezawodne s.v. również w tym wypadku przychodzi im z pomocą i przemawia do gości językiem tak lubianym i przekonywającym, jakim jest menu.
   Nocne rodaków (i nie tylko ich) zabawy dzielimy na dwa rodzaje, a mianowicie uroczyste bale, w których tańce poprzedza ciepła i zasiadana kolacja, i częstsze obecnie i skromniejsze "rauty tańcujące", jeśli można stworzyć taki neologizm; z zimnym jak to na rautach, bufetem. Korzystają więc z niego goście do momentu, w którym pojawia się gorący barszcz z diablotkami, a niekiedy obok niego równie gorący bigos albo też inne ciepłe petit rien, małe nic, co w języku dań oznacza - rozgrzejcie się, bo już niebawem wyjdziecie na mróz. I to szybko, żeby Wam barszczyk w brzuszkach nie wystygł. Na wszelki wypadek przypominamy ten dobry obyczaj z tej również przyczyny, że dobry barszcz ma ponadto lecznicze właściwości. Nie gorsze od soku spod ogórków albo też kiszonej kapusty. Amen.
BRAT CHAMA