Dzielą się wszystkim: jedzeniem, pieniędzmi. Mają czas na przyjaźń, rozmowy. To mieszkańcy afrykańskich slumsów w Kenii. Żyją chyba w najbrudniejszym miejscu świata, wśród płynących ścieków, a chodzą w pięknie wypranych i wyprasowanych sukienkach i koszulach.
Autor: Barbara Ciryt
Dzień Polsko-Afrykański każdego roku w maju organizuje Instytut Afrykański we współpracy z Parlamentarnym Zespołem ds. Afryki. Takie święto miała też gmina Kocmyrzów-Luborzyca. Organizowała je Lokalna Grupa Działania "Korona Północnego Krakowa". Afrykańska impreza pod hasłem: "Fair Village - Wieś Otwarta" towarzyszyła Majówce Bawarskiej w Baranówce.
Autor: Barbara Ciryt
- To w ramach projektu, w którym uczestniczą Polska, Austria i Węgry. Wspólne działania mają na celu przybliżenie kultury i życia w innych krajach. Skłaniają do zastanowienie się, jak pomóc innym i które doświadczenia wykorzystać u siebie - mówi Barbara Kawa, wiceprezes LGD "Korona Północnego Krakowa".
Iwona Siwek-Front trzy tygodnie spędziła w slumsach, gdzie uczyła najbiedniejsze dzieci, prowadząc dla nich warsztaty malarskie. Takie same zorganizowała dla dzieci z gminy Kocmyrzów-Luborzyca. Opowiadała o Afryce, Kenii, Nairobi i jej najbiedniejszej dzielnicy.
- Jest tam mnóstwo patologii. Całe rodziny żyją w domach o powierzchni 10 metrów kwadratowych. Środkiem dzielnicy płynie rzeka ścieków, brudów, widać nawet części ciał.
Tam jest najgorszy smród świata. A jednocześnie ludzie chodzą w bielusieńkich, starannie wyprasowanych koszulach, dzieci w lśniących żółtych, białych, różowych sukienkach - opowiada Iwona Siwek-Front.
Była w Nairobi z Fundacją Razem Pamoja. Przyglądała się kobietom, które bardzo dbają o domowników. Przynoszą w miskach wodę, piorą, czyszczą. Same często przesiadują u fryzjera, za bezcen robią fryzury, doklejają sobie kolorowe warkoczyki, bo własne włosy mają bardzo słabe.
Nasza rozmówczyni prowadziła warsztaty artystyczne dla dwunastki najbiedniejszych dzieci. Zostały wytypowane do tych zajęć w nagrodę za dobrą naukę.
- Mają w slumsach szkoły podstawowe, ale nauczycielami są ludzie zdegenerowani, alkoholicy, których mafia typuje do tej działalności. Szkoła i kościół to ten sam budynek. W niedziele jest nabożeństwo, w tygodniu ławki służą uczniom - opowiada.
Podkreśla, że od afrykańskich dzieci można się nauczyć poszanowania prawdziwych wartości: przyjaźni, szczerości, życia we wspólnocie.
- Dzieci malowały swoje marzenia. Pokazywały, że chcą się wyrwać ze slumsów, zostać adwokatem, lotnikiem, prawnikiem, poznać lepszy świat, ale koniecznie wrócić do swojej społeczności, żeby jej pomagać - podkreśla pani Iwona.
O kenijskich kobietach, polityce w tym kraju i środowisku naturalnym mówiła też Maria Gorzkowska- Mbeda z gminy Michałowice, która 10 lat mieszkała w Kenii. W Baranówce przybliżyła postać Wangari Maathai, kenijskiej noblistki w dziedzinie ekologii. Ta kobieta zdobyła tytuł doktora, co było ewenementem.
- Nim została doceniona, miała niezwykle trudne życie.
Broniła lasów, które w Kenii nagminnie sprzedawano, masowo wycinano. A przecież ten kraj korzysta głównie z węgla drzewnego - zaznacza.
Noblistka organizowała grupy kobiet, które zalesiały tereny po wycięciu drzew. Starała się powstrzymać wycinkę lasów państwowych, za to była dyskryminowana, więziona. Po otrzymaniu nagrody Nobla, doceniła ją też Kenia. Zmienił się rząd, a ona została ministrem środowiska.
Niezwykłe kenijskie historie w Baranówce przeplatały się z degustacją afrykańskich przekąsek, spotkaniami z twórcą rękodzieła z Senegalu, warsztatami bębniarskimi, które prowadził - również koncertujący - zespół The Ndege Brothers.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
