Te zasady zostały zebrane w filmie szkoleniowym nagranym przez legendarnego trenera w 1999 roku, a teraz odkopane i udostępnione szerokiemu gronu odbiorców w jednym z rozdziałów książki. Mogą służyć szkoleniowcom, nie tylko siatkarskim za podstawę warsztatu psychologicznego.
Wagner nie lubił współpracować ani w kadrze, ani w klubach z psychologami. Zrobił to raz i wyśmiał testy, po których okazało się, że najwyższy z siatkarzy powinien być rozgrywającym. „Jak … to i łeb wytrzyma” – zwykł mawiać do podopiecznych.
Nie zawsze wytrzymywał. Reguły regułami, ale życie życiem. W książce nie brak anegdot nawiązujących do przekraczanych przez siatkarzy granic. Wagner też lubił wypić i to bardzo, ale w odróżnieniu od wielu innych, miał mocną głowę. Tak przynajmniej zaświadczają ci, którzy są cytowani w publikacji Krzysztofa Mecnera i syna Kata, Grzegorza. Co miało swoje konsekwencje, bo udział w libacji nie był dla niego samego żadną wymówką przed zorganizowaniem treningu.
A to właśnie treningi, które w ciągu dnia mogły się ciągnąć nawet przez 7-8 godzin, stworzyły legendę Kata. Autorzy nie idą jednak na skróty i nie stosują uproszczeń. Postać trenera jest wielowymiarowa i tak została przedstawiona. Z różnych punktów widzenia, słowami wielu świadków. To najmocniejsze strony tej pozycji.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
