Cecherz – fan Sandecji

Przemysław Cecherz nigdy nie ukrywał, że jego pragnieniem jest poprowadzenie zespołu z Nowego Sącza. Z mieszanymi uczuciami przyjmowano w Stróżach jego deklaracje o sympatii do Sandecji, był bowiem przecież trenerem występującego także w I lidze tamtejszego Kolejarza. Szefujący klubowi z podgrybo-wskiej miejscowości senator Stanisław Kogut przymykał jednak oko na preferencje szkoleniowca, podkreślając swą dążność do fuzji lokalnych rywali.

– Ta słabość do ekipy „biało-czarnych” pozostała do dzisiaj – _przekonuje Cecherz. _– I jest chyba odwzajemniona. Odczułem to, goszcząc na stadionie przy ul. Kilińskiego, gdzie publika witała mnie brawami. Przyznam, że gdyby ktoś teraz z wiadomą sprawą zatelefonował do mnie z Sandecji, natychmiast bym się spakował i wylądował w Nowym Sączu.

Historia bywa przewrotna. Gdy Kolejarz, z uwagi na brak licencji, wycofany został z rozgrywek na zapleczu ekstraklasy, Cecherz pojawił się co prawda na obiekcie przy ul. Kilińskiego, ale w charakterze trenera rywala Sandecji. Związał się z ekipą GKS Tychy, a właśnie z tą drużyną przyszło zmierzyć się sądeczanom na inaugurację rozgrywek. Padł wynik 2:2, a mecz ten zapisze się w pamięci kibiców głównie z racji dwóch zmarnowanych przez gospodarzy rzutów karnych. Po niezłym początku, gdy GKS poczynał sobie zupełnie przyzwoicie, byłemu szkoleniowcowi Kolejarza przestało dopisywać szczęście. Po serii niepowodzeń Ślązacy znaleźli się w strefie spadkowej, a Cecherzowi przed dwoma tygodniami podziękowano za pracę. Nie doczekał więc rewanżowego spotkania z Sandecją, które odbędzie się w sobotę w Jaworznie (tam tyszanie, z uwagi na budowę swego stadionu, toczą boje o ligowe punkty).

– Mimo przedwczesnego rozstania się z Tychami, nie żałuję spędzonego w tym mieście czasu – _przekonuje trener. _– Nie wnikam w przyczyny rozwiązania kontraktu. Powiem tak: wkroczyłem w nowe, specyficzne, nieznane mi dotąd środowisko i zaufałem niewłaściwym ludziom. Obecnie jestem bezrobotny, otwarty na propozycje z __innych klubów.

Za Cecherzem z Kolejarza na Górny Śląsk podążyli Maciej Kowalczyk (via Olimpia Grudziądz), Kamil Nitkie-wicz, Łukasz Bocian, wkrótce dołączył do nich Wojciech Trochim (ale nie ma go już w GKS – powrócił do Podbeskidzia Bielsko-Biała) i gracze ci do teraz stanowią o sile Ślązaków.

Pytany na okoliczność mocniejszych i słabszych stron swych niedawnych podopiecznych, szkoleniowiec początkowo prosi, by zwolnić go z odpowiedzi. Zasłania się obowiązkiem lojalności wobec byłego pracodawcy. W końcu jednak daje się namówić na ocenę tyskiej jedenastki.

– Piętą achillesową drużyny jest formacja defensywna – _nie ma wątpliwości Cecherz. _– Szczególnie wiele błędów przytrafia się parze środkowych obrońców. Mylą się oni zarówno przy dośrodkowaniach, jak i przy __szybkich atakach.

GKS zajmuje co prawda miejsce w ogonie tabeli, o 2 punkty ustępując Sandecji, jednak, w opinii naszego rozmówcy, posiada sporo atutów. Jednym z nich jest obecność w składzie wspominanego już 37–letniego Macieja Kowalczyka.

– Ten napastnik przeżywa drugą, może już nawet trzecią młodość – _rekomenduje były trener Kolejarza. _– Widać, że gra w piłkę sprawia mu radość. Potrafi urwać się obrońcy, nagle przyśpieszyć, uderzyć z dystansu. Defensorzy Sandecji ani na chwilę nie mogą go stracić z pola widzenia.

Cecherz zachwala ponadto świetnego w starciach „jeden na jeden” Marcina Wode-ckiego, a także szybkiego Damiana Szczęsnego.

– Tychy są do pokonania. Pod warunkiem, że Sandecja nie zejdzie poniżej prezentowanego ostatnio poziomu. Widziałem jej mecze i uważam, że ilość zdobytych przez nią punktów nie jest adekwatna do drzemiących w piłkarzach możliwościach. Sądeczanie nie mają prawa opuścić I ligi, Chociaż jej poziom wyraźnie się w __tym sezonie podniósł – kwituje Cecherz.

[email protected]