Celem Ptasińskiego są teraz mistrzostwa Polski

- Z dużą satysfakcją przyjął Pan indywidualne wyróżnienie w kat.75 kg, przyznane przed własną publicznością?

- Oczywiście, tym bardziej, że za mną dosyć długa przerwa w boksowaniu. W końcu wziąłem się za siebie i efekt przyszedł od razu.

- Na ring wrócił Pan we wrześniu ubiegłego roku, a długa przerwa trwała od 2012 roku. Dlaczego na tak długo zawiesił Pan karierę?

- Z kilku względów. Przede wszystkim złożyły się na to kontuzje. Wtedy większy nacisk położyłem na szkołę, przez to miałem mniej czasu wolnego, aż w końcu przeszła mi ochota. Teraz zmobilizowałem się i zawziąłem. Zresztą nie ukrywam, że namówiła mnie też dziewczyna.

- A to ciekawy „motywator”.

- Prawda? (śmiech) Po prostu doszła do wniosku, że dobrze będzie dla mnie i stanę się szczęśliwszy, jeśli będę rozwijał swoją pasję. To mnie tylko dodatkowo „podkręciło”, dlatego postanowiłem wrócić.

- Niektóre kobiety odciągają partnerów od sportów walki, a Pan trafił idealnie.

- Nie jest tak do końca różowo, bo w tej chwili, gdy dziewczyna zobaczyła, jak z bliska wyglądają pojedynki, zaczęła mnie troszkę odciągać. Bez dwóch zdań, bardziej ode mnie przeżywa wydarzenia w ringu. Jednocześnie cały czas czuję jej wsparcie, co odbieram, jako dodatkowy bodziec.

- Od września jest Pan w regularnym treningu?

- Właśnie nie, wtedy wróciłem w zasadzie na jednorazową walkę. Co ciekawe, też zaboksowałem w Brzesku i zdobyłem taką samą indywidualną nagrodę, tyle że w kat. 69 kg. Do systematycznych zajęć wróciłem dopiero cztery tygodnie temu.

- Możliwe, że za chwilę ponownie da Pan sobie spokój z boksem?

- Nie, tym razem wróciłem na dobre, to postanowione. Dojrzałem do tej decyzji, a istotne słowa usłyszałem od trenera Edmunda Kubisiaka, który stwierdził, że nic nie straciłem ze swoich umiejętności, a na sali muszę odbudować głównie kondycję. Dodatkowo motywuje mnie starszy brat, który cały czas ciężko trenuje boks, więc i mnie napędza chęć jak najlepszego przygotowywania się do kolejnych zawodów.

- Docelowo do jakiej imprezy będzie Pan szykował najwyższą formę?

- We wrześniu odbędą się młodzieżowe mistrzostwa Polski, na których będę chciał zdobyć medal. A później wyznaczę sobie kolejny cel.

- Wrócił Pan do sportu dwoma zwycięstwami w Brzesku, ale trzy tygodnie temu poniósł Pan porażkę na ringu w Myślenicach, przegrywając na punkty z Mateuszem Ziomkiem z Wisłoka Rzeszów.

- Trafiłem na doświadczonego zawodnika, ale porażka nie była dotkliwa, bo przegrałem decyzją sędziów 1:2. W każdym razie nie szukam usprawiedliwienia, lecz chcę podkreślić, że ten werdykt tylko mnie zmobilizował. Zobaczyłem, że rzucony na głębszą wodę, po króciutkich przygotowaniach, jestem w stanie toczyć wyrównane pojedynki. Uświadomiłem sobie, że za jakiś czas, gdy odpowiednio długo popracuję nad formą, będę w stanie pokonać najlepszych.