Co by było gdyby...

Grzegorz Skowron: DRUGIE DNO

Można sobie wyobrażać, co by było, gdyby wtedy misję rządu otrzymał inny działacz związany z "Solidarnością", mniej skłonny do porozumienia ponad podziałami. Najbardziej niezadowoleni z grubej kreski już widzą więzienia pełne komunistów i funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa. I przekonują samych siebie, że wszystkich byłoby stać nie tylko na jedzenie, ale też na samochody i mieszkania. I na pewno byłoby lepiej niż teraz. Dla zadowolonych z decyzji sprzed 20 lat jej brak oznaczałby krwawą rewolucję, po której wcale nie musiałoby być tak dobrze jak teraz. I pewnie żartują, że skoro byłoby tak wspaniale, to taka partia jak Prawo i Sprawiedliwość nigdy by nie powstała, bo nie byłoby na nią zapotrzebowania.
Niestety - rzetelna i obiektywna ocena faktu sprzed 20 lat jest już niemożliwa. Nie mam za to wątpliwości, że bez względu na to "co by było gdyby...", dziś partie polityczne tak samo jak teraz zawłaszczyłyby sobie demokrację, że wiele stanowisk nadal obsadzano by z klucza partyjnego lub towarzyskiego, że politycy walczyliby o wpływy w mediach publicznych, że niszczono by wszelkie autorytety, że niezadowoleni związkowcy strajkowaliby, a pracodawcy wykorzystywaliby kryzys do obcinania wynagrodzeń swoim pracownikom.
I też byliby tacy, którzy krytykowali wybranego 20 lat temu premiera za brak grubej kreski. Lub za to, co by było gdyby...