Czaja: Kraków nie musi być samograjem

Katarzyna Kachel

Nie jestem taki ambitny. Też zrobię zdjęcie pocztówkowe - mówi Przemek Czaja, fotograf, autor albumu Made in Kraków (Wydawnictwo: Copernicus Center Pres).

Miejsce ma znaczenie? Bo chyba nie przez przypadek kazał mi się pan wspinać na szóste piętro Akademii Muzycznej?

Jest winda.

Chciał pan mi pokazać, jak fotogeniczny jest Kraków?

Porusza pani bardzo czułą strunę, bo muszę zacząć tę rozmowę od lekkiego psioczenia na Kraków, który kocham miłością absolutną. Jest bowiem takim miastem, które w ogóle nie dba o to, by stworzyć turystom nowe odpowiednie miejsca do zrobienia dobrego i oryginalnego kadru, który pokazywałby je od najlepszej i najciekawszej strony. Gdy się popatrzy na te zdjęcia, to na 80 procentach z nich są dorożki, a w tle kościół Mariacki.

To źle?

Nie, bazylika jest piękna, fotogeniczna, nawet przez swoich budowniczych ustawiona w pewnym kącie, nierównolegle do osi rynku, tak by wydobyć z niej co najlepsze. Ma piękne dzienne światło, dobrze jest oświetlona i jakbyśmy ją nie sfotografowali, to i tak wyjdzie pięknie.

W czym więc problem?

Kraków nie zaczyna się i nie kończy na bazylice. Właściwie to zaczyna się na początku Drogi Królewskiej. Kiedyś była taka propozycja, by pod pl. Matejki zrobić wielki parking, tak by przyjezdni właśnie tam mogli zaczynać zwiedzanie. I stamtąd Kraków wygląda najładniej, bo stojąc na placu Matejki, widać jak na dłoni, jak się te kolejne budowle ładnie na siebie nakładają. Bo jest przecież Barbakan, Brama Floriańska, ostatnie zachowane baszty, dalej kościół Mariacki, gdzieś tam w tyle majaczy Wawel. A jakby się jeszcze podnieść o te 15, 20 metrów to zobaczylibyśmy, z jakim rozmysłem architektonicznym zostało zaplanowane przed wiekami to miasto.

Nawołuje pan do wejścia na pomnik?