O tym już było, teraz dalsze losy czarciego jaja, które posadziłem w cienistym zakątku ogrodu. Owocnik wielkości kurzego jaja wetknąłem do zagłębienia wykopanego w miękkiej ziemi wyścielonego mchem. Czubek obsypałem liśćmi. Podlałem deszczówką. Zaglądałem do niego co kilka godzin, by nie przegapić wzrostu. Sromotnik jest bowiem sprinterem. W sprzyjających warunkach rozwija się wzwyż w tempie pięciu milimetrów na minutę.
Niestety, warunki miał wyśmienite. Rankiem zastałem sterczący z ziemi grubawy trzon z ciemnozieloną główką i otworkiem na czubku. Odrażający zapach zwabił stado much, które z rozkoszą wyjadały zielony śluz z milionami zarodników. Krótko mówiąc, odniosłem połowiczny sukces. Owocnik wyhodowałem niejako zaocznie, gdyż najbardziej fascynująca faza wzrostu odbyła się bez mojego udziału. Trudno. Następnego ranka zniknęła gdzieś górna część sterczącego pionowo owocnika. Wygląda na to, iż coś zżarło połowę sromotnika. Ostał się jeno pusty trzon.
Ponoć przysmak po ugotowaniu. Choć smrodliwy zapach był zdecydowanie słabszy, nie zaryzykowałem jakichkolwiek prób kulinarnych. Wierze także na słowo w podane w mądrych książkach przepisy na leki z sromotnikowego śluzu. Ma być skutecznym specyfikiem przeciwreumatycznym.
Jeśli ktoś spotka sromotnika w lesie, może eksperyment badawczy w tej materii przeprowadzić.
Uwaga na Instagram - nowe oszustwo
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
