Człowiek głupszy od dinozaura

Jest wysoce prawdopodobne, że topniejące lodowce postawią społeczeństwa wielu krajów przed koniecznością budowy potężnych barier, które oddzielą je od atakujących mórz i oceanów.

Te zaś staną się dodatkowo ciepłe i kwaśne (z powodu dwutlenku węgla), a tym samym coraz mniej gościnne dla wielu form życia. Przy jednoczesnej rabunkowej polityce wielu państw, odławiających bezmyślnie wszystko, co da się sprzedać – grozi nam stopniowa katastrofa. Tym bardziej, że w głębi lądów też nie odnajdziemy eldorado.

Coraz gorętszy klimat przyczyni się do gwałtownej redukcji obszarów nadających się na uprawy oraz do rosnących kłopotów z dostępem do wody pitnej. Kryzys nie ominie również Polski, która ma niewiele więcej słodkiej wody niż Egipt i trzy razy mniej niż wynosi średnia europejska.

Z raportu ONZ można wyciągnąć jeden wniosek. Mnożymy się na potęgę, wyżeramy i chłepczemy wszystko bez umiaru, przy okazji produkując zanieczyszczenia, którymi się potem trujemy.

Żyje nas na Ziemi ponad 7 miliardów, choć jeszcze pół wieku temu było nas o ponad połowę mniej. I wszyscy chcemy być bogaci i szczęśliwi. Co to oznacza w praktyce? Że czekają nas migracje całych społeczeństw, próbujących uciekać przed powodziami, brakiem wody pitnej, smogiem. Zrodzi to gwałtowne konflikty.

Jedyne, na co możemy liczyć, to wrodzona zdolność człowieka do radzenia sobie w kryzysowych sytuacjach. Inaczej czeka nas los dinozaurów. Tyle że one panowały na ziemi 160 mln lat, my zaś przeminiemy po 200 tysiącach.