Dają, co mają

Każde święta to czas wzmożonej pracy dla "Caritas" przy Bazylice Grobu Bożego w Miechowie

   Paczki dla biednych rodzin, rodzin wielodzietnych, pojedynczych ubogich i bezrobotnych przygotowywano w pomieszczeniu dawnej plebanii już od Wielkiego Czwartku. Trzeba było najpierw rozpakować pryzmy różnej wielkości zgrzewek i pudełek, podzielić artykuły spożywcze, pieczywo, wędlinę oraz wszelkie inne produkty ofiarowane przez hojnych darczyńców. Są to przeważnie te same od lat osoby, te same firmy i sklepy. Odruch pomagania nie słabnie, a nawet - co cieszy nie tylko członków "Caritasu" - wyraźnie się powiększa. Chociaż i zakola dojmującej biedy powiększają się także...
   _- Stale wpierają nas Stanisław Osmenda, Jan Wołoch, proboszcz parafii ks. prałat Jerzy Gredka, który część pieniędzy z tegorocznej sprzedaży baranków wielkanocnych przekazał dla "Caritasu". Produkty spożywcze otrzymujemy ze sklepów "Boro-Market", "Lewiatan", sklepu "Halagarda", placówek PSS "Społem" oraz wielu innych miejscowych hurtowników i detalistów. W pieczywo zaopatrują nas okoliczne piekarnie - _wymienia dobrodziejów "Caritasu" przy parafii Anna Węgrzynowicz. Ona wraz z Wincentyną Skowronek doradzały i bacznym okiem nadzorowały robienie paczek żywnościowych w czwartek do późnego wieczora.
   Po raz pierwszy w tym roku zbiórkę żywności dla ubogich prowadzono także w miechowskich placówkach handlowych. To również umożliwiło pomoc większej liczbie osób.
   Przy komponowaniu zawartości paczek pomagały wolontariuszki z Liceum Ogólnokształcącego wraz z uczącą biologii panią profesor Genowefą Lasotą, z Gimnazjum "Omega" oraz uczennice ze Szkoły Podstawowej nr 2. W ciągu dwóch popołudni (w czwartek i piątek) przygotowano ponad 200 paczek. Będą one rozdawane dzisiaj od rana aż do wyczerpania zapasów. Gdy nie ma już paczek, zabraknie produktów spożywczych - bo potrzebujących jest zawsze więcej - rozdawane są nawet pojedyncze bochenki chleba.
   Niewielkie, chłodne pomieszczenie plebanii, dawnego "zamku" generałów zakonu bożogrobców zawsze jest pełne gorących serc. To serce dołączane do paczek i chleba naszego powszedniego, niesie radość nawet tam, gdzie nie ma się z czego cieszyć, gdzie daleko jest do uśmiechu, zadowolenia...
Tekst i fot. (WOJ)