Dla kogo ulga rehabilitacyjna (cz. I)

Jesteś osobą niepełnosprawną lub masz ją na swoim utrzymaniu? W takim razie sprawdź, czy poniesione przez Ciebie wydatki - te na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych - uprawniają do ulgi w podatku dochodowym od osób fizycznych. Bo jeśli tak, możesz je uwzględnić przy obliczaniu podatku.

Kto ma prawo do tej ulgi

Do ulgi rehabilitacyjnej ma prawo nie tylko osoba niepełnosprawna, ale także podatnicy, którzy ją utrzymują, na przykład dziecko, żonę lub męża, teściową albo mamę.

Uwaga! Warunek jest jednak taki, że roczne dochody osoby niepełnosprawnej nie przekraczają 9.120 zł.

Co można odliczyć

Musimy mieć świadomość, że niestety, nie każdy wydatek dotyczący osoby niepełnosprawnej uprawnia nas do odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Odliczeniu podlegają wyłącznie wydatki poniesione przez osobę niepełnosprawną lub podatnika mającego ją na utrzymaniu, które zostały wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jako wydatki na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych.

Taki jest podział
Wydatki uprawniające do odliczeń dzielą się na:
- nielimitowane - w ich przypadku odliczeniu podlega cała wydana kwota,
- limitowane - kwotę przysługującego odliczenia oblicza się z uwzględnieniem limitu kwotowego.

Jaką kwotę odliczysz
W przypadku wydatków:
- nielimitowanych - odliczasz kwotę faktycznie przez siebie poniesioną;
- ograniczonych górnym limitem kwotowym - odliczasz kwotę faktycznie poniesioną, nie wyższą niż limit;
- częściowo sfinansowanych (to znaczy dofinansowanych) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz wydatków zwróconych w jakiejkolwiek formie - odliczasz różnicę pomiędzy wydatkami faktycznie poniesionymi a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą.

Gdy to były wydatki dotyczące leków

W przypadku leków odliczasz różnicę pomiędzy wydatkami faktycznie poniesionymi w danym miesiącu a kwotą 100 zł.

Przykład: w roku podatkowym w styczniu wydałeś na leki 90 zł, w lutym 120 zł, a marcu i kwietniu 200 zł. W zeznaniu podatkowym możesz odliczyć 220 zł. Czyli sumę kwot obliczanych jako nadwyżkę wydatków poniesionych w danym miesiącu a kwotą 100 złotych. Niestety, gdy faktyczny wydatek na leki wyniósł mniej, na przykład 90 zł, przysługujące Ci odliczenie wynosi 0 zł...

Kolejna zła wiadomość jest taka, że kwota przysługującego Ci odliczenia - w części w jakiej nie znalazła pokrycia w Twoich dochodach (przychodach) w danym roku podatkowym - nie podlega odliczeniu w kolejnych latach.

Konsultacja: Izba Skarbowa w Zielonej Górze

Warto wiedzieć

Prawo. Takie wydatki są limitowane
- To wydatki poniesione na:
1) opłacenie przewodników osób niewidomych z I lub II grupą inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu z I grupą inwalidztwa - maksymalna kwota odliczenia w roku podatkowym wynosi 2.280 zł;
2) utrzymanie przez osoby niewidome i niedowidzące, z I lub II grupą inwalidztwa, oraz niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa, psa asystującego (o którym mówi ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych), który ułatwia im aktywne uczestnictwo w życiu społecznym - maksymalna kwota odliczenia 2.280 zł;
3) używanie samochodu osobowego - stanowiącego własność lub współwłasność osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego ją na utrzymaniu albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 lat - na potrzeby związane z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Maksymalna kwota odliczenia wynosi 2.280 zł;
4) leki - jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone medykamenty stale lub czasowo. Odliczeniu podlegają wydatki w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy tymi faktycznie poniesionymi w danym miesiącu a kwotą 100 złotych.

Uwaga. Te wydatki są ściśle określone!
Wydatki nielimitowane i limitowane tworzą katalog zamknięty. To znaczy, że odliczeniu podlegają wyłącznie te, które dziś wymieniliśmy. Nie da się więc odliczyć tych związanych np. z dojazdem własnym autem na badania czy opłaceniem wizyty u lekarza.
Ale odliczeniu nie podlegają wydatki - nawet tu wymienione - które w całości sfinansowano ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności lub świadczeń socjalnych, PFRON, NFZ albo które w całości zostały nam zwrócone.

Porady. Tu pomogą bezpłatnie i fachowo
Czy Twój wydatek, dotyczący osoby niepełnosprawnej, uprawnia do odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej? Masz jakieś inne wątpliwości związane z tym tematem? Chcesz zapytać o szczegóły dotyczące Twojej indywidualnej sprawy? Możesz wyjaśnić sprawę w każdym urzędzie skarbowym. Poradzisz się specjalistów fachowo i bezpłatnie. Istnieje też specjalna infolinia Krajowej Informacji Podatkowej - czynna od poniedziałku do piątku w godzinach 7.00-18.00. Dzwoń: z telefonów stacjonarnych pod numer 801 055 055, komórkowych 22 330 03 30, z zagranicy +48 22 330 03 30.b Ulgę rozliczysz na PIT-O. Dołącz go do swojego zeznania PIT.

prawo

Wydatki nielimitowane. To warto wiedzieć.
To poniesione na - stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności:
- adaptację i wyposażenie mieszkań, jak również budynków mieszkalnych;
2) przystosowanie pojazdów mechanicznych;
3) zakup oraz naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych (ta ulga nie dotyczy jednak sprzętu gospodarstwa domowego);
4) zakup wydawnictw i materiałów, pomocy szkoleniowych;
5) odpłatny pobyt: a) na turnusie rehabilitacyjnym i leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego; b) w zakładach rehabilitacji leczniczej, c) w zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych (oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne);
6) opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do tak zwanej I grupy inwalidztwa;
7) opłacenie tłumacza języka migowego;
8) kolonie, obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej i dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia;
9) odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne osoby niepełnosprawnej (karetką transportu sanitarnego), niepełnosprawnego I lub II grupy inwalidztwa czy dzieci niepełnosprawnych do lat 16 (także innymi środkami transportu sanitarnego);
10) odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem: a) na turnusie rehabilitacyjnym; b) w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, zakładach rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych; c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 lat.