Dr Justyna Kowalczyk jedzie na mistrzostwa

– Postanowiłam, że będę nadal biegać na nartach, ale na innych zasadach – oznajmiła Justyna Kowalczyk podczas podsumowującej sezon konferencji prasowej Polskiego Związku Narciarskiego. Jej de­klaracja wywołała burzę oklasków.

Za stwierdzeniem „inne zasady” kryje się zmiana w planach treningowych i wyznaczaniu priorytetów na przyszły sezon.

– Po szesnastu latach ciężkiej pracy, potrzebuję odpoczynku. Tym razem przygotowania zacznę dopiero pierwszego sierpnia, trzy miesiące później niż dotychczas. Pewnie trzeba będzie za to ponieść jakieś koszty zimą, ale tym razem Puchar Świata nie będzie celem. Najważniejsze będą mistrzostwa świata w Falun – wyjaśniała narciarka z Kasiny.

Dla przyzwyczajonej do morderczego wysiłku Kowalczyk to rewolucja, choć ona sama żartowała, że ostatnie tygodnie, w których nic nie musiała robić, bardzo jej się podobały.

– Do tej pory wszystko kręciło się wokół treningów, nie miałam nawet okazji wyjeżdżać na wakacje, może teraz się uda – śmiała się.

W jej przypadku trzy miesiące laby nie oznaczają wcale leżenia na kanapie. Trener Aleksander Wierietielny rozpisał jej plan treningowy, który ma samodzielnie realizować do końca lipca.

– Chodzi o to, że nie będę miała zajęć specjalistycznych. To będzie czas bez biegania na nartach lub nartorolkach. Będą inne ćwiczenia, dużo mniej godzin spędzonych na treningach – opowiadała. – Czy to ryzyko? Nie powiedziałabym. Po tylu latach pracy mam wypracowaną dobrą bazę, trzy miesiące trochę innego wysiłku nie powinny siać spustoszenia w rezultatach. Mój trener zresztą też tak uważa. Kobiety wracają do wyczynowego sportu po ciąży, niektórzy po ciężkich kontuzjach, inni potrzebują kilkumiesięcznego resetu. W sporcie to jest normalne. Czasem taka przerwa wręcz robi dobrze. Trzeba spróbować. Przemyślałam sobie wszystko i doszłam do wniosku, że to najfajniejsza opcja – przekonywała.

Poza tym – po staremu. Przy Kowalczyk zostaje jej cały sztab, z trenerem Wieretielnym na czele. Wprawdzie szkoleniowiec kilka razy już wspominał, że najwyższy czas na emeryturę i koszenie trawnika przed domem, ale... – On też chciał ciągnąć to dalej – uśmiechała się Justyna. – Decyzja była moja, ale pracujemy ze sobą tyle lat, że jego zdanie było dla mnie bardzo ważne. Zresztą pomysł z tą trzymiesięczną przerwą wyszedł od niego.

– Tu nie można mówić o eksperymencie, bo cały sport jest wielkim eksperymentem. Justyna to rozsądna dziewczyna, ma wszystko dobrze przemyślane – uważa prof. Szymon Krasicki z krakowskiej AWF, były trener kadry w biegach narciarskich. Teraz to on ma zagonić Kowalczyk do galopu – tyle że naukowego. W końcu jest promotorem jej doktoratu, a ona ma zamiar teraz mocniej nad nim popracować. – Procedura jest długa, ale jak wszystko dobrze pójdzie, to jesienią przystąpi do egzaminu – informuje prof. Krasicki. – I będzie to wielkie wydarzenie, bo niewielu jest wyczynowych sportowców, nie mówiąc już o mistrzach olimpijskich, z tytułem doktora – dodaje z dumą.

Najbliższe wyzwanie Justyny ma długi i zawiły tytuł. „Struktura i wielkość obciążeń treningowych biegaczek narciarskich na tle ewolucji techniki i zróżnicowanych poziomów sportowych”. – Mówiąc w dużym skrócie dotyczy to zmian w treningach od chwili, gdy pojawiła się technika łyżwowa – tłumaczy profesor. – Praca będzie mieć 120-150 stron. Część jest gotowa i muszę powiedzieć, że Justyna bardzo dobrze formułuje swoje myśli. To będzie bardzo dobry materiał. Zresztą ona ma do tego dryg. Mogłaby być świetnym trenerem albo wykładowcą.

Takie plany muszą jednak poczekać. Ile? – Na razie biegam do mistrzostw świata w Falun i potem się zobaczy. Nie chcę zamykać przed sobą żadnych drzwi. Kolejne igrzyska? Hm, na razie Pyeongchang wydaje mi się bardzo dalekie, ale z drugiej strony pamiętam jak w Turynie wydawało mi się, że do Vancouver jest daleko, a potem zleciało jak z bicza strzelił – przypominała.

[email protected]