Nie mam takiego pierścienia, lecz dzięki dzisiejszym środkom komunikacji w ciągu kilkunastu godzin odwiedziłam dwa miejsca o zupełnie innej kulturze i tradycji, o innej religii.
Byłam w Stambule. Tam czekałam na wejście do Błękitnego Meczetu, a potem do zdesakralizowanej świątyni Hagia Sofia i pałacu Topkapi. Staliśmy wśród odświętnie ubranych Turków, bo był to dzień wolny od pracy. Za każdym razem czekaliśmy w długiej, kilkusetosobowej kolejce, spokojnie, bez ponagleń, nerwów, przepychanek, w odświętnej atmosferze - posuwaliśmy się powoli ku wejściu.
Kilkadziesiąt godzin później uczestniczyłam w uroczystej i wzruszającej mszy św. w Wadowicach, poprzedzającej otwarcie muzeum poświęconego Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II. Po nabożeństwie były przemówienia, których wysłuchaliśmy stojąc na tamtejszym Rynku, ujęci podniosłością chwili, myśląc o tym, że za chwilę wejdziemy do domu przyszłego Świętego Polaka. Ustał deszcz, odpłynęły ciemne chmury, rozbłysło na całym placu jasne światło słoneczne.
Ale domu Świętego nie zobaczyłam, wypchnięta przez bezładnie szarżujący tłum, przez rozpychające się łokciami osoby, które zapewne nie widziały we mnie (i w wielu innych) "bliźniego swego", depcząc po nogach, prąc do przodu na siłę.
Dwa kraje, dwie religie, dwie kultury.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
