Dzieci, dzieci...

Bo tak naprawdę, gdzie jest dzieciom dobrze? Tam gdzie toczą się wojny? Gdzie klęski żywiołowe? Gdzie głód, gdzie przemoc w szkole i w domu, gdzie skłóceni rodzice, gdzie rozbite rodziny? Gdyby tak policzyć, jaki procent dzieci na całym świecie jest zadowolony ze swego losu, wyniki byłyby porażające.

Ostatnio nagłaśnia się przestępstwa pedofilii – używanie dzieci do wynaturzonego seksu starszych osób – mężczyzn, a niekiedy i kobiet. Tu trzeba wyraźnie powiedzieć: STOP! Bez względu na to, kto jest pedofilem. Nie, i już.

Oczywiście pedofilia podlega karze sądowej, ale zbytniej poprawy sytuacji nie wdać. Lansuje się nachalną edukację seksualną dzieci i młodzieży. Jestem przekonany, że należy wprowadzić obowiązkową edukację seksualną dorosłych! Na marginesie przypominam, że przestrzeganie szóstego przykazania „Nie cudzołóż” w jego pełnym wymiarze załatwiłoby sprawę raz na zawsze. A tymczasem?

Nawet niektóre gremia unijne popisujące się niezwykłymi propozycjami etycznymi odżegnały się od przyjęcia w całej rozciągłości propozycji, by w ramach dążenia do równości ułatwić dzieciom – właśnie mamy Dzień Dziecka – dostęp do przyjemności, jaką daje seks. Uświadomić to dziecku, i uwaga!, pomóc realizować…. Zapytałem panią dyrektorkę tyniec­kiego przedszkola, które zresztą akurat nosi moje imię, co ona na takie sugestie. Czy mieszczą się one w „programie równości”... Popatrzyła na mnie z miną daleką od entuzjazmu…

A podobno inne przedszkola też się nie kwapią i nawet MEN się odżegnuje: Nie, nie! Na razie? Bo przecież jeśli homoseksualizm skreślono z rejestru chorób, to może i pedofilia będzie skreślona z rejestru przestępstw. A więźniowie tego gatunku otrzymają rekompensatę za to, że cierpieli jako ci, co wyszli przed szereg na drodze laickiego postępu.

Panie Jezu, który dzisiaj wstępujesz do nieba, pomóż nam szczerze dążyć tam, gdzie jest prawdziwa równość. A przyjemności??? Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało. Naprawdę!