Dziecko potrzebuje gestów czułości od ojca!

Fot. Ingimage

"Ojciec po pracy powinien odpocząć, wesoło pogwarzyć i jedyne często ciepło życia - dziecko, do serca przytulić."
(J. Korczak)

 Szczególnym znakiem troskliwości i delikatności ojca wobec dziecka są jego gesty czułości. W przypowieści o synu marnotrawnym Jezus daje nam wzruszający obraz ojcowskiej czułości, choć opowiadanie to powstało w patriarchalnej kulturze tamtych czasów. Ojciec miłosierny, dostrzegłszy z daleka marnotrawnego syna, wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go (Łk 15, 20). Przytulenie i pocałunek ojca są wyrazem tęsknoty za synem; wyrażają przebaczającą miłość oraz wielką radość z powrotu syna pod rodzinny dach. Czułe gesty ojca wobec marnotrawnego syna winny być odczytane przez wszystkich ojców jako wyzwanie i symbol. Ukazują one bowiem, jak bardzo ważne w wychowaniu dzieci są fizyczne gesty czułości, szczególnie w momentach dla dziecka trudnych. Ojcowie winni mieć świadomość, iż dziecku potrzebny jest fizyczny kontakt nie tylko z matką, ale także z ojcem: ojcowskie przytulenie, pocałunek, przebywanie na kolanach czy w ojcowskich ramionach. Gesty ojcowskiej czułości są językiem akceptacji i miłości. Także w ten sposób rodzic przekazuje dziecku całe bogactwo własnych uczuć w stosunku do niego.

Rodzicielski dotyk, pieszczota, przytulenie dziecka, jeżeli mają spełnić swoją rolę, winny być naturalne i spontaniczne. Otwartość na dziecko, wyczucie jego potrzeb i pragnień, uszanowanie jego emocjonalnych odczuć, dyskrecja, empatia, osobista wrażliwość i przejrzystość uczuciowa ojca - podyktują mu, kiedy i jakim gestem wyrazić dziecku miłość, akceptację, życzliwość, wsparcie czy współczucie. Sposób i częstotliwość wyrażania miłości gestem fizycznym będą w dużym stopniu zależeć od typu emocjonalności zarówno ojca, jak i dziecka, a ta może być różna.

Źródło: Przewodnik po ojcostwie - Józef Augustyn SJ