Felieton Grzegorza Tabasza: Dorosły chłop, a gady do ręki bierze…

FLESZ - Prawa człowieka ograniczane. Pretekstem jest pandemia

Tym razem trafiłem na odrętwiałego po zimie padalca. Cóż, na bezrybiu i padalec ryba. Zażywał słonecznych kąpieli na kamienistym zboczu. Cóż, dwadzieścia dwie kreski wyżej zera w cieniu to fajna rzecz. Gady mają ciężkie życie, zaś najgorzej mają się padalce. Już mówię, dlaczego.

Generalnie jaszczurki są tolerowane przez ludzi. Małe, płochliwe. Wystarczy zgubić nogi by jaszczurka zmienia się w węża. Zaś wąż, to jadowita żmija. Reszta jest prosta. Albo paniczna ucieczka, albo zabójczy atak. Nic to, że powolny padalec ma grube, walcowate ciało. Tępo zakończony pysk i takiż sam koniec ogona. Wreszcie głowa nie jest oddzielona od ciała, a na grzbiecie nie widać słynnej zygzakowatej pręgi Kaina. Są też oczy z okrągłą źrenicą, ale któżby patrzył gadowi w oczy.

Pożałowałem padalca. Wyglądał na samicę, która latem wyda potomstwo. Taki zwierzak w ogrodzie to darmowy łowca szkodliwych owadów. Pożyteczny sprzymierzeniec godny ocalenia przed zadeptaniem. Nakryłem zwierzaka delikatnie dłonią, żeby przenieść jak najdalej od spacerowiczów. Awansowałem na bohatera. Ba, Herkulesa prawie, co to węże gołą dłonią chwyta. Przechodnie zerkali z mieszanką podziwu i lekkiej obawy w oczach. Dorosły chłop, a gady do ręki bierze….