Fokus na Hiszpanię na Krakowskim Festiwalu Filmowym. Zobaczymy nieznane w Polsce dokumenty i animacje

Jak chronić dziecko w sieci? Posłuchaj rad eksperta w programie 3 sposoby NA

- Fabularne filmy hiszpańskie są znane i lubiane przez polskich widzów. Rzadko jednak sięgamy po tamtejsze dokumenty, które pokazują unikatowe i mniej znane oblicza tego niezwykle zróżnicowanego kraju. W programie Fokusa na Hiszpanię staraliśmy się uchwycić tę różnorodność, stąd obok ostatniego dzieła mistrza Carlosa Saury, mocna produkcja o torturach baskijskich kobiet, a także opowieść o zawodnikach freedivingu, portret rockowego muzyka oraz podnosząca na duchu historia silnej kobiety z uporem pragnącej osiągnąć wymarzony cel. - komentuje Barbara Orlicz-Szczypuła, dyrektorka biura programowego Krakowskiego Festiwalu Filmowego.

On jest muzykiem rockowym o bardzo znaczącym pseudonimie, ona ma równie burzliwą przeszłość za sobą i ogromną wiarę w to, że uda jej się naprawić błędy młodości. Poznajcie bohaterów dwóch znakomitych dokumentalnych portretów.

El Drogas, wokalista, basista i założyciel grupy Barricada, który stał się guru muzyki, określanej mianem rock urbano. Artysta portretował Navarrę, małą ojczyznę legendarnej kapeli, przez pryzmat potyczek kulturowo-politycznych: starć z policją, muzycznej rebelii i zaangażowania zespołu w społeczne problemy bolesnego czasu wychodzenia z dyktatury. Muzyk przedstawia koleje losy członków Barricady na tle burzliwych lat 70. i 80. „El Drogas” w reżyserii Natxo Leuza to znakomity dokument muzyczny przybliżający historię ikon hiszpańskiej muzyki popularnej.

Eva ma sprecyzowane cele: chce znaleźć pracę, mieć przyjaciół i partnera, móc częściej odwiedzać schorowaną matkę. Przede wszystkim zaś pragnie po latach rozłąki spotkać się z synem. Z powodu choroby i uzależnienia od narkotyków straciła prawo do opieki nad dzieckiem. „Pierwsza kobieta” Miguela Eeka to przejmujący film o nadziei i pojednaniu.

Dla jednych to niebezpieczne hobby, dla innych pasja bez której nie potrafią funkcjonować. Nurkowie narażają życie i zdrowie, a twórcy graffiti balansują na granicy prawa, po to by tworzyć unikatową sztukę ulicy.

Mistrz kina Carlos Saura wieńczy swoją filmową karierę dokumentem “Ściany mogą mówić”. Prowadząc rozmowy ze słynnymi artystami, jak rzeźbiarz i malarz Miguel Barceló czy artystka graffiti Musa71, szuka odpowiedzi na pytanie o istotę sztuki. Wraz z nimi zastanawia się nad inspiracjami dawną sztuką w działalności współczesnych artystów, prowadzi filozoficzny dialog na temat relacji twórcy, tworzywa i przestrzeni. W końcu stawia prowokujące pytanie: czym właściwie różnią się nowoczesne murale w przestrzeni miejskiej od malowideł w jaskiniach Altamira i Lascaux?

Z kolei “Wstrzymując oddech” Ricardo Íscara ukazuje świat zawodników freedivingu. Obserwujemy codzienne życie Miguela Lozano i Tewfika Blaoui, mistrzów tej mało znanej dyscypliny sportu ekstremalnego, którzy zawzięcie walczą z ograniczeniami własnego ciała. Śledzimy ich intensywne treningi, przygotowania do zawodów oraz kolejne próby bicia rekordów w nurkowaniu na bezdechu. Kamera towarzyszy im również w głębinach, dlatego poznajemy świat freediverów bez cenzury. Niekiedy ich wyczyny okazują się tragiczne w skutkach.

Opuszczamy miasta, utarte szlaki, a nawet na chwilę wyjeżdżamy poza granice kraju. W programie Fokus na Hiszpanię ruszamy w nieznane, podążając za historiami, które frapują tamtejszych filmowców.

Bohaterem “Fauny” w reżyserii Pau Fausa jest pasterz, którego poznajemy w pandemicznej rzeczywistości. Nieopodal miejsca, gdzie wypasa stado kóz i owiec, mieści się laboratorium, w którym prowadzone są badania nad szczepionką przeciw COVID-19. Na zwierzętach hodowlanych, które w ogromnej liczbie trafiają do placówki naukowej, prowadzone są eksperymenty. Schorowany pasterz potrzebuje wsparcia w opiece nad swą trzodą. Okazuje się jednak, że dla młodego pokolenia, stawiającego na profesjonalizację, pasterstwo nie jest atrakcyjnym zajęciem. Film ukazuje trudną koegzystencję człowieka i natury oraz stawia pytanie o to, gdzie się zaczyna, a gdzie kończy zdrowa relacja świata ludzi i zwierząt.

Twórcy dokumentu “Czas po deszczu” (reż. Júlia Girós, Pol Picas, Nina Solà) bez komentarza i z należnym szacunkiem podpatrują życie Saharyjczyków mieszkających w obozie Boujdour. Dokumentują codzienność kilku pokoleń męskiej części społeczności: niewidomy dziadek Mohameda z nostalgią wspomina czasy życia w mieście; dwuletni siostrzeniec niepewnym krokiem stąpa po placu budowy, przypominając Mohamedowi czasy własnego dzieciństwa. On sam zaś z utęsknieniem myśli o powrocie do Hiszpanii, równocześnie nie będąc w stanie zostawić rodziny w potrzebie. "Czas po deszczu" to przejmujący obraz, przepojony poczuciem otuchy i wsparcia. Bohaterowie tego filmu żyjący w niezwykle trudnej rzeczywistości starają się ofiarować sobie nawzajem odrobinę normalności.

Na koniec absolutnie wstrząsająca baskijska produkcja, która powstała dzięki środkom zebranym w ramach crowdfundingu. Jej emisja w hiszpańskiej telewizji publicznej odbiła się głośnym echem. „Tchnienia”Jona Mikela Fernandeza Elorza są filmowym świadectwem przemocy dokonywanej w białych rękawiczkach na Baskijkach na początku XXI wieku. Twórcy dokumentu odważyli się ukazać tragiczne historie kobiet, których oprawcy mogli czuć się bezkarni. Zeznania Iratxe Sorzabal przeplatają się w nim ze wspomnieniami matki, która przez wiele lat drżała o życie swojej córki.

Szczegółowy program Festiwalu jest na stronie www.krakowfilmfestival.pl.