Fonia czy kakofonia

Pablopavo i Ludziki „Ladinola”,
5/6
Karrot Kommando, 2017

Z Pablopavo jest podobnie jak z Bobem Dylanem - nie jest wybitnym wokalistą, ale potrafi opowiadać w swych piosenkach niezwykle ciekawe historie. Tak dzieje się również na jego najnowszej płycie z grupą Ludziki. Choć warszawski bard eksperymentował z różnymi gatunkami, tym razem skupia się na tym, za co najbardziej go cenimy - akustycznych balladach z elementami folku i bluesa, w których niczym w zwierciadle odbija się polska rzeczywistość po 1989 roku.

Zagi „Kilka lat parę miesięcy i 24 dni”
3/6
Warner, 2017

Obecna sytuacja na polskim rynku muzycznym przypomina to, co działo się na niej na początku lat 90. Niemal co miesiąc debiutuje jakaś młoda wokalistka, próbująca swych sił w alternatywnej piosence. To też przypadek Zagi, która na swej pierwszej płycie idzie śladami wyznaczonymi wcześniej przez Melę Koteluk czy Julię Marcell. Jak na razie piosenkarka jest za mało wyrazista, aby stwierdzić czy jej się uda szerzej zaistnieć czy nie. Debiut wskazuje jednak, że warto dać Zagi szansę.

Piotr Bukartyk „ O zgubnym wpływie wyższych uczuć”
4/6
Mystic, 2017

Choć zaczynał od piosenki poetyckiej, z czasem jego muzyka nabrała rockowej mocy. I dopiero wtedy przyszedł sukces. Bo piosenki Piotra Bukartyka odwołują się tak ciągle lubianej nad Wisłą tradycji wyznaczonej przez wykonawców z lat 70. i 80., którzy łączyli niebanalne melodie z inteligentnymi tekstami. To też przypadek najnowszej płyty wokalisty, na której mimo ironicznych wycieczek dominuje jednak chmurny nastrój. Czy sięgną po nią nie tylko słuchacze Trójki?

WIDEO: Co Ty wiesz o Krakowie? - odcinek 3

Autor: Gazeta Krakowska, Dziennik Polski, NaszeMiasto