Forum Czytelników

W Więcławicach stowarzyszenie Pro Memoria i parafia zorganizowały piękną i wzruszającą uroczystość patriotyczno-religijną.

Odsłonięto tablicę z nazwiskami partyzantów i ludzi z pobliskich wsi, którzy zginęli w czasie wojny. Oprawa uroczystości była wzruszająca – salwy honorowe, apel poległych, siedem pocztów sztandarowych, orkiestra. Rozpoczęto mszą, potem przejście na cmentarz i poczęstunek. W „Dzienniku Polskim” ukazał się później stosowny artykuł i fotografie.

A oto moje refleksje jako obserwatora i wnuczki jednego z upamiętnionych. W uroczystości wzięli udział członkowie stowarzyszenia, księża, rodziny pomordowanych i… nikt więcej. Po uroczystej mszy mieszkańcy się rozeszli, a na cmentarz dotarła garstka.

Była piękna pogoda i wielka gala. Dziwię się, że ludzie nie byli ciekawi, że rodzice nie zaprowadzili tam swoich dzieci. Ja bym zaprowadziła! Nie było żadnego przedstawiciela władzy, ani wójta, ani sołtysa. Nikogo z gminy. Nie wiem, co gmina ma przeciwko ofiarom wojny, ale nie uważa ich za bohaterów. Owszem – nie każdy z nich ma teczkę w IPN, ale to byli synowie tej ziemi. Lokalni patrioci. Zapłacili najwyższą cenę.

Niedawno nadawano nazwy ulicom. Główna droga przez wieś miała się nazywać partyzantów. Niestety, gmina uznała, że partyzantom taki honor się nie należy, bo żyjący, a pamiętający okupację obywatele (wtedy przecież dzieci!) uważają, że lokalni partyzanci nie mieli spektakularnych osiągnięć (...). Zbliża się wrzesień. Kolejna rocznica. Pochylmy głowy nad bohaterami i ofiarami wojny. Poległym nie należy się obojętność. A lokalna władza powinna brać udział w uroczystościach na terenie gminy.

Danuta G., czytelniczka