Frankowicze nie będą zadowoleni

- Zarys projektu ustawy, który mam gotowy, będzie przedmiotem dalszych negocjacji i ustaleń z przedstawicielami osób, które zaciągały kredyty indeksowane albo denominowane do franka - to oficjalne stanowisko Kancelarii Prezydenta, wyrażone przez ministra Macieja Łopińskiego.

Ale prawda jest taka, że propozycje frankowiczów zostały wyrzucone do kosza. Bo Kancelaria Prezydenta chce negocjować sprawę przewalutowania kredytów zaciągniętych we frankach.

Przewalutowanie? Tylko za zgodą banku
Minister Łopiński przypomina, że głowie państwa zależy na tym, aby było to rozwiązanie pośrednie, między podziałem kosztów 50/50 (równy podział kosztów między bank i kredytobiorcę) a 90/10.

Frankowicze chcą tego ostatniego. I zapowiadają, że będą walczyć o projekt przewidujący takie proporcje kosztów przewalutowania. Wkrótce ma on trafić do Sejmu.

Ale najważniejsze jest to, że w założeniach prezydenckiego projektu nie ma obligatoryjnego przewalutowania kredytów. Na takie rozwiązanie musiałyby się zgodzić banki, a dopiero przy braku porozumienia kredytodawca mógłby domagać się rozstrzygnięcia sporu w sądzie.

Okazało się, że urzędnicy prezydenta Andrzeja Dudy dziś o przewalutowaniu mówią w takim samym duchu jak banki. „Projekt za którym optowało środowisko frankowiczów, był z punktu widzenia obaw konstytucyjnych nie do przyjęcia” - można przeczytać w komunikacie Kancelarii Prezydenta. A w kampanii kandydat na prezydenta Andrzej Duda obiecywał frankowiczom, że im pomoże. Mimo iż projekt ustawy o obowiązkowym przewalutowaniu kredytów był już w Sejmie i trafił do kosza z powodu wątpliwości zgodności takiego rozwiązania z konstytucją.

Mieszkanie będzie można oddać bankowi
W zamian za to prezydencki projekt przewiduje, że nie później niż na rok przed terminem spłaty kredytu będzie można oddać bankowi kredytowaną nieruchomość.

Ale i takie rozwiązanie będzie obwarowane kilkoma warunkami. Bank będzie mógł odmówić przyjęcia mieszkania w zamian za umorzenie długu, gdy kredytobiorca w ciągu ostatniego roku zarabiał w walucie, w której dostał pożyczkę. Bank dostanie też możliwość odmowy, gdy wysokość raty nie przekracza 20 proc. dochodów kredytobiorcy lub zadłużony ma inny majątek wart co najmniej 20 proc. wartości kredytu.

Kredyty bez spreadu walutowego
Jedyny problem, który rzeczywiście próbuje rozwiązać prezydencki projekt, to likwidacja spreadu walutowego. Bank będzie miał obowiązek rozliczenia się z klientem ze spreadu i nadwyżkę musi zwrócić klientowi, np. zmniejszając o nią wysokość długu. Choć wadą - z punktu widzenia frankowiczów - jest brak terminu, w którym bank musiałby się wywiązać z tego obowiązku.

Oszczędności z tytułu likwidacji spreadu będą, ale nie aż tak znaczące jak przy przewalutowaniu. Według wyliczeń analityków, statystyczny kredytobiorca zyska kilkanaście tysięcy złotych. Na każde 100 tys. zł „nadpłata” z tytułu spreadu wynosi od 6,2 do 6,7 tys. zł.

Ale i to frankowiczów nie zadowala. Według nich, banki już dawno powinny zwrócić te pieniądze. A teraz należy skutecznie wymusić na nich przewalutowanie i to według takich proporcji, by to one poniosły większość kosztów takiej operacji.

Koszty przewalutowania kredytów szacowane są na ok. 40 mld zł. Likwidacja spreadu to obciążenie dla banków kilkoma miliardami złotych.