Frankowicze z ustawą i znanymi kłopotami

To z kolei miało destrukcyjny wpływ na portfele inwestorów. Jedynym namacalnym efektem wakacyjnych perturbacji z ustawą frankową jest pozostawienie frankowiczów w punkcie wyjścia bez realnych szans na definitywne systemowe rozwiązanie ich problemu.

Marnym pocieszeniem jest przyjęcie ustawy o wsparciu dla kredytobiorców znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej. Trudno też oczekiwać w przewidywalnym terminie konkretnych efektów licznych pozwów zbiorowych, jakie zadłużeni w helweckiej walucie wytoczyli swoim bankom. Tradycyjnie więc nie pozostaje nic innego, jak śledzenie kursów walutowych, głównie relacji złotego do franka, z nadzieją na pojawienie się pierwszych sygnałów odwrócenia spadkowej tendencji rodzimej waluty.

W tej sytuacji także inicjatywa prezydenta, który zapowiedział powołanie specjalnego zespołu ekspertów do opracowania kolejnej wersji ustawy, raczej ma niewielkie szanse powodzenia. Prezydencki projekt miałby zakładać przewalutowanie wszystkich mieszkaniowych kredytów denominowanych po kursie z dnia zaciągnięcia kredytu na koszt banków, co dla tych ostatnich oznaczałoby realną katastrofę. Wygląda jednak na to, że szczęśliwie jej widmo dość zdecydowanie zostało oddalone. Na razie jednak nie widać żadnych wiarygodnych symptomów odwrócenia wzrostowego trendu franka do złotego, co oznaczałoby spadek ryzyka kursowego dla posiadaczy hipotecznych kredytów denominowanych.

Pierwszym dla frankowców „światełkiem w tunelu” byłby spadek kursu franka poniżej bariery 3,80 zł, co prawdopodobnie otworzyłoby drogę do dalszego umocnienia rodzimej waluty. Dopóki to nie nastąpi zdecydowanie bardziej prawdopodobnym scenariuszem jest dalszy wzrost kursu franka do złotego nawet wyraźnie powyżej 5 zł w dłuższym terminie.