Galicja odmieniana przez przypadki

„Galicji już nie ma. Zniknęła z mapy Europy w 1918 roku wraz z rozpadem monarchii austro-węgierskiej, której była prowincją. Ale wciąż istnieje w świadomości i pamięci zbiorowej dzisiejszych mieszkańców tego regionu. To przestrzeń wyobrażona, z którą czują więź emocjonalną i psychologiczną.

Mit Galicji wciąż kształtuje ich tożsamość. Krakowska wystawa to próba odpowiedzi na pytanie, jak powstał i jaki jest współczesny wymiar tego mitu, dlaczego odwołuje się do niego literatura, sztuka i film, a sama galicyjskość jest dziś atrakcyjną marką” – tak zespół Międzynarodowego Centrum Kultury w Krakowie (Rynek Główny 25) opisuje tematykę wystawy „Mit Galicji”.

Na wystawie znalazło się blisko 600 eksponatów – dzieł sztuki, archiwaliów i artefaktów – dotąd nieeksponowanych w kontekście badań nad Galicją i jej dziedzictwem kulturowym. Wśród nich zobaczymy m.in. prace Jacka Malczewskiego, Maurycego Gottlieba czy Włodzimierza Tetmajera, a dzieła współczesnych artystów polskich, takich jak Tadeusz Kantor i Mirosław Bałka, zawisną obok prac ich ukraińskich kolegów – Jurka Kocha i Włodka Kostyrki.

Ekspozycję dopełniają dokumenty historyczne, zestaw map archiwalnych i przedmioty codziennego użytku. Z zestawienia obiektów wyłania się obraz wielokulturowej krainy, w której żyły ze sobą różne narody, które miały odmienne definicje – zarówno geograficzne, jak i mentalne – obszaru, na którym przyszło im żyć. To odmieniane przez różne przypadki historyczne sensy galicyjskości z perspektywy polskiej, ukraińskiej, austriackiej i żydowskiej.

W piątek, między godz. 16 a 18 – wstęp wolny.