Gdy pokój przestaje być całym światem

24-letnia Joy i jej pięcioletni syn Jack mieszkają w nędznej szopie, którą nazywają „pokojem” (ang. Room). Dzielą łóżko, toaletę, wannę, telewizor i małą kuchnię. Jedynym oknem w szopie jest świetlik. Joy i Jack są przetrzymywani przez mężczyznę, którego nazywają Stary Nick. Jest on biologicznym ojca Jacka, który porwał Joy siedem lat wcześniej i rutynowo ją gwałci, podczas gdy Jack śpi w szafie. Joy próbuje zachować optymizm dla syna, ale czasami ulega depresji i cierpi na skutek niedożywienia. Przekonuje Jacka, że świat istnieje tylko w „pokoju”, którego zawartość jest „prawdziwa”, podczas gdy reszta świata istnieje tylko w telewizji.

Dwie strony macierzyństwa

Abrahamson powiedział w wywiadzie udzielonym portalowi Onet.pl, że „Pokój” opowiada o bezkresie matczynej miłości, ale też i o tym, że macierzyństwo bywa więzieniem. Zdaniem rezysera bycie rodzicem to w pewnym sensie stan uwięzienia, tak jak bycie dzieckiem. „W jego ramach uczą się konstruować świat, z tego zamkniętego świata uczą się wszystkiego, co jest im potrzebne. Dzieciństwo to rodzaj konstrukcji, w której dziecko funkcjonuje dzięki rodzicowi, który umożliwia mu to wedle swojej wiedzy i chęci. Kiedy dziecko jest złe, często gniewa się na rodzica, że ten nie pozwala mu w danym momencie realizować pożądanej fantazji” – czytamy na portalu Onet.

Pociągający realizm

Na pytanie, co jego zdaniem zachwyca publiczność w jego filmie, odpowiedział, że to zasługo gatunkowości dzieła. „To poniekąd film gatunkowy, mix thrillera psychologicznego melodramatem macierzyńskim. Sposób, w jaki kreujemy przestrzeń, jest bardzo realistyczny, a to się rzadko zdarza w takich produkcjach. Nietypowa jest też struktura. Zwykle takie historie przedstawiają moment uwolnienia jako szczęśliwy finał, po powrocie do życia bohatera nie czekają żadne trudności” – opowiada w wywiadzie dla Onetu.

Abrahamson twierdzi również, że w „Pokoju” nie tylko rozbrajamy traumę – widz ma szansę oswoić codzienne funkcjonowanie bohaterów w przestrzeń tytułowego pokoju - ale odbrązawiamy też mit sielankowej przyszłości po uwolnieniu. „Bo dla kogoś, kto przez kilka lat żył zamknięty w szopie i tam urodził dziecko, zewnętrzny świat to wyzwanie. Myślę, że zrobiliśmy film, który daje poczucie głębokiej bliskości z postaciami i ich światem, ale nie manipuluje uczuciami widza” – stwierdził reżyser.

Nagrody

Dzieło zdobyło do tej pory cztery nominacje do Oscara w kategoriach: najlepszy film, najlepsza reżyseria, najlepsza aktorka pierwszoplanowa – Brie Larson, najlepszy scenariusz adaptowany – Emma Donoghue, Złoty Glob: najlepsza aktorka w dramacie oraz dwie nominacje: najlepszy film – dramat, najlepszy scenariusz
– MFF w Toronto, Warszawski Festiwal Filmowy – Nagroda Publiczności. W poniedziałek rano przekonamy się, czy dzieło Abrahamsona zdobyło Oscary.

„Pokój”
Reż. Lenny Abrahamson, Kanada, Irlandia
{Agrafka, ARS, Cinema City Bonarka/Plaza/Kaziemierz, Kijów, Multikino, Pod Baranami}