Gniewosz. Wąż mylony z jadowitą żmiją

FLESZ - W jaki sposób wybierzemy prezydenta?

Tragicznie dla węża, gdyż próby kąsania ludzi kończą się dlań nagłą śmiercią. Z tą agresja to chyba wielka przesada. Kiedyś, obok ruin zamku usychałem na słońcu prawie dwie godziny, nim udało mi się zobaczyć kawałek małego gniewosza. Gdy wycelowałem w niego aparat uciekła aż się kurzyło.

Tyle o legendach, teraz biologia. Wąż skryty, dyskretny więc może być, że żyje obok nas tylko trudno go znaleźć. Lubi słoneczne miejsca. Smukłe ciało tylko czasem przekracza pół metra długości. Jest przyjemnej, miedzianej barwy i regularnie plamiste.

Co do gryzienia, czy raczej zębów, to owszem ma ich w paszczy nieco, ale nadają się doskonale do chwytania jaszczurek, padalców i innego drobiazgu. Gniewosz jest bowiem przysięgłym gadożercą i tylko przypadkowo przekąsza co większym owadem. Kto wie, może nawet upoluje groźną żmiję?

Jadu nie posiada, bo swoją ofiarę wpierw dokładnie dusi a liczne, ostre zęby świetnie nadają się do przytrzymywania ofiary. Wyobraźcie sobie, ile czasu i trudu zajmie mu połknięcie upolowanego zaskrońca czy padalca! Strasznie ciężko mu się jada…