Grecka choroba

Marcin Wolski: SPRAWKI Z WARSZAWKI

Nie wchodząc w szczegóły, które rozumieją jedynie amerykańscy naukowcy, zajmujący się tą nową terapią, mogę się jedynie cieszyć, choć alternatywa "lepiej być pryszczatym niż martwym" - niekoniecznie musi się podobać wszystkim. Kojarzy mi się to z aktualną sytuacją Grecji, chorego człowieka Europy, która postępuje dokładnie odwrotnie niż wskazywałaby logika i zalecenia Komisji Europejskiej. Żadnych reform, żadnych ograniczeń socjalnych przywilejów!

To że permanentne strajki wystraszają ostatnich turystów, że ceny nieruchomości spadają na pysk, a obligacje rządowe nie są warte papieru, na którym je wydrukowano, protestujących nie obchodzi. Podobno dotąd żadne państwo nie zbankrutowało, ale Grecja, kolebka demokracji, może być pierwsza. Zapewne niejeden światły obywatel Hellady klnie w żywy kamień "po co wymyślaliśmy tę cholerną demokrację". Ale nie ma odwrotu.

Trzeba raczej myśleć, co będzie w wypadku narodowej plajty. Przebąkuje się nawet o wyprzedaży niektórych greckich wysp - Rosjanie mają ochotę na Rodos, Chińczycy na Kretę, Europa Środkowa mogłaby kupić Karpatos, a Arabowie Cyklady. A gdyby sprzedaż państwom z jakiegoś powodu była niemożliwa, może oddać wyspy różnym zamożnym organizacjom - Kos - ekologistom, a zwłaszcza ornitologom, Itakę - globtrotterom, Andros - emerytom po andropauzie, Samos - stowarzyszeniom singli, a Lesbos homoseksualistom.

Pozostaje tylko pytanie: A jeśli przy dalszym spadku cen wpływy ze sprzedaży będą zbyt małe, aby pokryć długi i zapełnić dziurę budżetową, pogłębianą kolejnymi roszczeniami, czy zostanie zlicytowany także Peloponez? A na aukcje wystawiony będzie Akropol?

Jest jeszcze inna niebłaha kwestia - co z mieszkańcami sprzedanych terytoriów? Czy nowy nabywca zechce dalej użerać się z Grekami, czy też dokona lokautu, sprowadzi sobie Chińczyków, Murzynów, Żydów lub Polaków i zacznie wszystko od początku?