Groby profesorów UJ na Cmentarzu Rakowickim (KLM)

Bogdan KAMIEŃSKI
(1897–1973)
fizykochemik, organizator Zakładu Fizykochemii Zjawisk Powierzchniowych, inicjator budowy gmachu Wydziału Chemii, członek PAU i PAN.    
Pas 26, rząd płn., gr. rodz.

Mieczysław KARAŚ
(1924–1977)
językoznawca (dialektolog, onomasta, historyk języka, badacz współczesnego języka), kierownik Pracowni Atlasu i Słownika Gwar Polskich PAN, przewodniczący Komitetu Językoznawstwa PAN i prezes Towarzystwa Przyjaźni Polsko–Bułgarskiej, rektor (1972–1977).    
Aleja Zasłużonych, kw. LXIX, pas A, rząd I, gr. 10

Franciszek KASPAREK
(1844–1903)
prawnik, filozof prawa i wykładowca prawa narodów, pionier nauki prawa prywatnego międzynarodowego w Polsce, inicjator organizacji zjazdów prawników i ekonomistów polskich, radny m. Krakowa.
Kw. I b

Maksymilian KAWCZYŃSKI
(1842–1906)
romanista i germanista, objął w 1892 pierwszą na terenie Polski katedrę filologii romańskiej.
Kw. XIII a wsch., gr. przy narożniku płn.–wsch.

Adam KLECZKOWSKI
 (1883–1949)
germanista, prekursor kontrastywnych studiów językowych polsko–niemieckich. W latach 1919–1932 profesor Uniwersytetu Poznańskiego. Był pierwszym Polakiem, który kierował Katedrą Filologii Germańskiej UJ (1933). Aresztowany w „Sonderaktion Krakau”, uwolniony po interwencji niemieckich germanistów, podjął akcję na rzecz uwolnienia pozostałych profesorów.
Kw. Aa zach., gr. rodz. Uklańskich

Juliusz Edwin KLEINER
(1886–1957)
historyk literatury, autor monografii o Mickiewiczu, Słowackim i Krasińskim. Przed II wojną profesor Uniwersytetów Warszawskiego i Lwowskiego, po wojnie także Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Członek PAU (od 1927), prezes Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza. Jego imię nosi ulica w Krakowie.
Kw. LXIX, narożnik płn.–wsch. Kwatery Zasłużonych

Zenon Ludwik KLEMENSIEWICZ
 (1891–1969)
językoznawca, autor monumentalnych monografii, m.in.: Historii języka polskiego, prezes Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego, redaktor Języka Polskiego. Członek PAU i PAN. Ojciec prof. Ireny Bajerowej. Jego imię nosi ulica w Krakowie.
Kw. M, płn., gr. 15

Jan KOBIELA
(1921–1972)
lekarz medycyny sądowej, początkowo jako anatomopatolog, która to dyscyplina wpłynęła na jego działalność w zakresie medycyny sądowej.
Pas 36, rząd płn., gr. rodz. Kobielów i Jastrzębskich, po prawej Wanickich

Jan KONOPNICKI
(1905–1980)
pedagog, kierownik Polskiego Studium Pedagogicznego w Edynburgu 1943–1946, rektor WSWF we Wrocławiu 1956–62, badacz społecznych uwarunkowań powodzeń i niepowodzeń szkolnych, kierownik Katedry Pedagogiki UJ, później kierownik Zakładu Teorii Wychowania Instytutu Pedagogiki i dyrektor tegoż instytutu.
Kw. TΔ, rząd płd., gr. po lewej Majorów

Tadeusz KOWALSKI
(1889–1948)
orientalista, twórca nowoczesnej polskiej arabistyki, iranistyki i turkologii. Prezes Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego. Dyrektor wydawnictwa PAU i jej sekretarz generalny od czerwca 1939, zasłużony dla reaktywowania działalności PAU po wojnie.
Kw. XXXVIII płn., gr. 4

Szczęsny Feliks KREUTZ
(1844–1910)
mineralog. Działał w Krajowej Radzie Górniczej i Komisji Geologicznej. Propagował racjonalne wykorzystanie zasobów kopalnianych. Pomysłodawca i prowadzący redaktor wydawnictwa Atlas geologiczny Galicji. Badał genezę soli kamiennej, ropy naftowej i wosku ziemnego, a także zabarwienie niektórych ciał krystalicznych. Rektor (1896–1897).    
Kw. XIIa, płd.

Edmund KRZYMUSKI
(1851–1928)
prawnik. Od 1919 członek Komisji Kodyfikacyjnej, w której pełnił funkcję wiceprezesa wydziału karnego. Referent projektu kodeksu postępowania karnego, autor przepisów karnych prawa autorskiego, rektor (1903–1904). Członek Akademii Umiejętności, długoletni kurator Towarzystwa Biblioteki Słuchaczów Prawa, a także testator na jego rzecz (kamienica przy ul. Jabłonowskich 5, obecnie siedziba Instytutu Nauk Politycznych UJ).
Kw. 3

Adam KRZYŻANOWSKI
(1873–1963)
wykładowca ekonomii na Wydziale Prawa UJ, działacz polityczny, doktor h.c. UJ, w 1957 wybrany prezesem PAU, wiele jego prac napisanych po wojnie wydano dopiero po 1989.    
Kw. S, zach.

Mirosław KRZYŻAŃSKI
 (1907–1965)
matematyk, wybitny specjalista w dziedzinie równań różniczkowych cząstkowych, autor licznych prac i znakomitej monografii. Jego imię nosi ulica w Krakowie.    
Kw. XIII a, rząd 8, gr. 3

Stefan Ludwik KUCZYŃSKI
(1811–1887)
fizyk i meteorolog, rektor (1881–1882), członek Akademii Umiejętności.    
Pas 25, wsch., gr. rodz.

Danuta KUNISZ
(1924–1979)
kierownik Zakładu Optyki Atomowej w Instytucie Fizyki UJ. Senior budowy Instytutu Fizyki UJ przy ul. Reymonta 4.
Kw. 88, rząd 10, gr. 24 (ul. Prandoty)

Stanisław KUTRZEBA
(1876–1946)
historyk prawa polskiego, autor wielokrotnie wznawianego czterotomowego podręcznika historii ustroju Polski, sekretarz generalny, a następnie prezes PAU. Jego pomnik stoi na dziedzińcu PAU.    
Kw. 4b

Tadeusz LEHR–SPŁAWIŃSKI
(1891–1965)
językoznawca (slawista i historyk języka polskiego), więzień obozu w Sachsenhausen, rektor (1938–1939, 1945–1946), członek PAU i PAN, doktor h.c. uniwersytetów w Pradze i Sofii. Jego imię nosi ulica w Krakowie.    
Pas 2 płn., gr. 5

Juliusz LEO
(1861–1918)
wykładowca skarbowości i prawa skarbowego, prezydent Krakowa od 1904, twórca i realizator koncepcji „Wielkiego Krakowa”, sfinalizował wykup Wawelu z rąk austriackich.    
Pomnik kw. 3–4 i 5–6

Jan Nepomucen ŁOŚ
(1860–1928)
językoznawca (historyk języka, dialektolog, indoeuropeista), współtwórca krakowskiej szkoły językoznawczej, rektor (1923–1924). Związany z Akademią Umiejętności, która powierzyła mu prace nad Słownikiem staropolskim.
Pas 28 płd., gr. rodz., drugi po lewej stronie grobowca Fedorowiczów

Teodor MARCHLEWSKI
(1899–1962)
biolog genetyk, dziekan Wydziału Rolniczego. Do końca życia kierował Zakładem Genetyki i Ewolucjonizmu. Poseł na Sejm PRL I kadencji z ramienia PZPR. Rektor (1948–1956), członek PAU oraz PAN.    
Aleja Zasłużonych, kw. LXVII, rząd płn. 1, gr. 9

Karol MECHERZYŃSKI
(1804–1881)
kierownik Katedry Historii Literatury, redaktor Rocznika TNK, członek Komitetu Redakcyjnego Słownika staropolskiego. Autor przekładu Annales Poloniae Jana Długosza. Członek Akademii Umiejętności i Towarzystwa Naukowego Krakowskiego.
Kw. Ra, zach., gr. rodz. przy narożniku płd.–zach.

Tadeusz MILEWSKI
(1906–1966)
językoznawca ogólny, indoeuropeista i slawista, profesor także Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. Więzień obozów w Sachsenhausen i Dachau. Członek PAU i PAN.    
Kw. XIV a, rząd 11, gr. 15

Adam Stefan MIODOŃSKI
 (1861–1913)
filolog klasyczny, latynista, badacz humanizmu polskiego.
Pas 54 płd., gr. własny między gr. Bandrowskich i Szyszkiewiczów

Kazimierz MORAWSKI
(1852–1925)
filolog klasyczny, historyk i tłumacz, polonista. Autor dzieła Historia Uniwersytetu Jagiellońskiego. Średnie wieki i Odrodzenie (1900). Rektor (1906–1907). W 1922 roku był kandydatem prawicy na urząd Prezydenta RP, znany z działalności patriotycznej i społecznej na rzecz miasta Krakowa. Prezes PAU (1918).    
Pas 24 zach, gr. rodz.

Jan MOSZEW
(1900–1970)
chemik organik zasłużony szczególnie w dziedzinie badań nad węglowodorami wielopierścieniowymi i połączeniami heterocyklicznymi.
Kw. XVII, rząd 4, gr. 16

Zygmunt Karol MYSŁAKOWSKI
(1890–1971)
pedagog, rektor WSP w Krakowie 1950–1956, teoretyk wychowania reprezentujący kierunek socjologiczno–kulturowy w pedagogice, kierownik Katedry Pedagogiki UJ.    
Kw. LXXI, rząd 16, gr. 16