Groby profesorów UJ na Cmentarzu Rakowickim (UVWZ)

Bolesław ULANOWSKI
 (1860–1919)
historyk prawa polskiego oraz historyk mediewista, zasłużony jako wieloletni sekretarz generalny Akademii Umiejętności i wydawca źródeł, dyrektor Drukarni Uniwersyteckiej.
Kw. U, gr. 3 (brak inskrypcji)

Adam VETULANIi
(1901–1976)
prawnik, wykładowca prawa kościelnego, a po wojnie – historii prawa polskiego, podczas wojny organizator nauczania żołnierzy polskich internowanych w Szwajcarii, doktor h.c. uniwersytetów w Strasburgu i Nancy, wybrany sekretarzem generalnym PAU w 1957. Jego imię nosi ulica w Krakowie.    
Kw. T., gr. 1

Andrzej WALIGÓRSKI
 (1908–1974)
antropolog społeczny, uczeń Bronisława Malinowskiego, badacz ludów Afryki i kontynuator funkcjonalnej teorii.
Kw. LXXXVI, rząd 1, gr. 41

Tadeusz WAŻEWSKI
(1896–1972)
matematyk, twórca uznanej przez międzynarodowe środowisko szkoły naukowej, miał największy udział w reaktywowaniu po wojnie matematyki na UJ. Wśród jego uczniów byli czołowi polscy matematycy drugiej połowy XX wieku. Aktywnie zaangażowany w tajne działania UJ podczas wojny. Członek PAN i PAU. Prezes Polskiego Towarzystwa Matematycznego. Jego imię nosi ulica w Krakowie.
Kw. Bc, rząd 9, gr. 11

Rudolf WEIGL
(1883–1957)
biolog, wynalazca pierwszej w świecie skutecznej szczepionki przeciw tyfusowi plamistemu, prekursor zastosowania owadów, głównie wszy odzieżowej, jako zwierzęcia laboratoryjnego do hodowli zarazka tyfusu. Jego kandydaturę wystawiano wielokrotnie do Nagrody Nobla. Profesor także Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie oraz Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Aleja Zasłużonych, kw. LXVII, rząd płn. 2, gr. 8

Jan Wirgiliusz WEYSSENHOFF
 (1889–1972)
fizyk teoretyk, szczególnie w zakresie ogólnej teorii względności, członek PAU i PAN, wiceprezes Międzynarodowej Unii Fizyki Czystej i Stosowanej.
Pas 101, gr. 38 (ul. Prandoty)

Stanisław Jan WĘDKIEWICZ
(1888–1963)
romanista, historyk literatur romańskich, wszechstronny erudyta i aktywny publicysta, profesor także Uniwersytetu Poznańskiego i Uniwersytetu Warszawskiego, redaktor Przeglądu Współczesnego (1922–1939) i serii Archivum Neophilologicum (1930–1952). W latach 1946–1961 kierował w Paryżu stacją naukową PAU (od 1952 PAN).
Kw. XV a płd., gr. 7

Witold WILKOSZ
(1891–1941)
matematyk niezwykle wszechstronny, znakomity nauczyciel i popularyzator matematyki. Autor licznych podręczników akademickich. Zreformował system nauczania na studiach matematycznych na UJ w latach dwudziestych XX wieku. Jego imię nosi ulica w Krakowie.
Kw. Z (pierwszy rząd w alejce od strony pasa 5)

August Wiktor WITKOWSKI
(1854–1913)
fizyk, wybitny znawca teorii gazów, rektor (1910–1911), członek Akademii Umiejętności. Jego imię nosi Kolegium Witkowskiego przy ul. Gołębiej 13.    
Kw. Ł, płn. gr. rodz.

Stanisław WRÓBLEWSKI
(1868–1938)
prawnik, wykładowca prawa rzymskiego, zajmował się także współczesnym prawem cywilnym i handlowym, autor licznych komentarzy, sekretarz generalny, a następnie prezes PAU, prezes Najwyższej Izby Kontroli Państwa, senator, uważany za najwybitniejszego prawnika polskiego swego pokolenia i nazywany „polskim Papinianem”.
Kw. 58 (błędna data zgonu)

Zygmunt Florenty WRÓBLEWSKI
 (1845–1888)
fizyk, wspólnie z Karolem Olszewskim skroplił pierwszy raz na świecie tlen i azot oraz zestalił dwutlenek węgla i metanol. Członek Akademii Umiejętności.    
Kw. Ra

Konstanty ZAKRZEWSKI
(1876–1948)
inicjator nowych kierunków w fizyce, m.in. badania promieni kosmicznych. Członek PAU.    
Kw. Bb, wsch., gr. rodz.

Stanisław ZAREMBA
 (1863–1942)
uznawany za najwybitniejszego polskiego matematyka przełomu XIX i XX wieku, wywarł ogromny wpływ na rozwój matematyki polskiej, główny twórca silnego ośrodka matematycznego na UJ. Członek PAU. Pierwszy prezes Polskiego Towarzystwa Matematycznego. Jego imię nosi ulica w Krakowie.
Kw. I a zach. (trzeci od narożnika płd.–zach.)

Ludwik ZEJSZER
(1805–1871)
geolog, autor prac dotyczących m.in. budowy geologicznej Karpat i Gór Świętokrzyskich, a także kultury ludowej górali, pionier ochrony przyrody tatrzańskiej.    
Kw. 23

Fryderyk ZOLL
 (1834–1917)
prawnik, wykładowca prawa rzymskiego, wiceprezes Akademii Umiejętności, autor kilkutomowego podręcznika prawa rzymskiego.
Kw. N, gr. rodz.

Fryderyk ZOLL JUN.
 (1865–1948)
prawnik, wykładowca prawa cywilnego oraz prawa prywatnego międzynarodowego, zajmował się też prawem własności intelektualnej, uczestnik prac kodyfikacyjnych, autor licznych podręczników, doktor h.c. UJ, Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie oraz Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie.    
Kw. N, gr. rodz.