Groby profesorów UJ na CmentarzuRakowickim (ABCD)

Marian Aleksander BARANIECKI
 (1848–1895)
matematyk, inicjator powstania Biblioteki Matematyczno–
–Fizycznej i jej redaktor.    
Kw. D, gr. rodz. Baranieckich i Smoluchowskich

Ludwik Antoni BIRKENMAJER
(1855–1929)
matematyk i fizyk, historyk nauki, zebrał olbrzymi materiał dotyczący Mikołaja Kopernika, rozwiązał jako pierwszy problem znany później jako III Problem Hilberta, członek Akademii Umiejętności i PAU.    
Kw. XII b, płd., gr. 8

Jan BLATON
(1907–1948)
fizyk teoretyk, podał teoretyczne uzasadnienie dla wzbronionego przejścia magnetycznego, dipolowego. Wybitny znawca kinematyki relatywistycznej reakcji jądrowych. Zginął tragicznie w Tatrach.
Kw. XXII a, rząd 1, gr. 3

Michał BOBRZYŃSKI
(1849–1935)
historyk prawa polskiego i prawa niemieckiego, zasłynął
jako autor wielokrotnie wznawianych (także po II wojnie) Dziejów Polski (I wyd. 1879). Jako wieloletni wiceprezydent Rady Szkolnej Krajowej przyczynił się do rozwoju szkolnictwa w Galicji, był posłem do Sejmu Krajowego we Lwowie i Rady Państwa w Wiedniu, namiestnikiem Galicji (1908–1913), ministrem ds. Galicji (1916–1917), po I wojnie przewodniczył komisji (tzw. Ankiecie) przygotowującej projekt konstytucji RP.    
Kw. 45, zach.

Adam BOCHNAK
(1899–1974)
historyk sztuki, muzealnik, kierownik Muzeum Sztuki UJ, wicedyrektor Państwowych Zbiorów Sztuki na Wawelu, dyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie, prorektor UJ, członek PAU.
Kw. Ł płd. po lewej Grzesickiego

Ludwik BRUNER
(1871–1913)
fizykochemik, organizator pierwszego na ziemiach polskich Zakładu Chemii Fizycznej, uznawanego za „szkołę profesorów chemii”.    
Kw. IX

Piotr BURZYŃSKI
(1891–1879)
prawnik, historyk prawa francuskiego i prawa polskiego,
autor podręcznika polskiego prawa prywatnego
(1867, 1871) oraz nieukończonego podręcznika prawa francuskiego.    
Kw. Kb

Ignacy CHRZANOWSKI
(1866–1940)
literaturoznawca, autor Historii literatury niepodległej Polski (965–1795). Aresztowany w czasie „Sonderaktion Krakau”, zmarł w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen. Jego imię nosi ulica w Krakowie. Do grona jego uczniów należeli m.in.: Stanisław Pigoń, Kazimierz Wyka, Wacław Borowy. Członek Akademii Umiejętności.
Kw. XI a, płn., gr. 8

Stefania CIESIELSKA–BORKOWSKA
(1889–1966)
romanistka, prekursorka badań hispanistycznych w Krakowie, autorka monografii Mistycyzm hiszpański na gruncie polskim (1939).
Kw. XXXIV, rząd płd., gr. 12

Rafał Józef CZERWIAKOWSKI
(1743–1816)
lekarz, twórca pierwszej w Polsce katedry chirurgii. W czasie powstania kościuszkowskiego pełnił funkcję naczelnego chirurga wojsk polskich. Był pierwszym w Polsce organizatorem kształcenia chirurgów. Wynalazca kilku narzędzi chirurgicznych. Nazwany „ojcem chirurgii polskiej”.
Pas 25 wsch., gr. rodz.

Ignacy Rafał CZERWIAKOWSKI
(1808–1882)
syn Rafała Józefa, botanik, lekarz, autor pierwszych uniwersyteckich podręczników botaniki w języku polskim, dyrektor Ogrodu Botanicznego, rektor (1862/1863), członek Akademii Umiejętności.
Pas 25 wsch., gr. rodz.

Sebastian CZOCHRON
(1750–1819)
ksiądz, wykładowca prawa kanonicznego. Zorganizował archiwum uniwersyteckie.    
Kw. La

Emilian CZYRNIAŃSKI
(1824–1888)
chemik, badacz o wybitnej intuicji – przewidział istnienie elektronów. Rektor (1874–1875), członek Akademii Umiejętności.    
Kw. 16, gr. rodz.

Lotar DARGUN
(1853–1893)
pionier badań etnologicznych w historii prawa.    
Kw. 15

Włodzimierz DEMETRYKIEWICZ
(1859–1937)
archeolog specjalizujący się w archeologii prehistorycznej, konserwator zabytków, zajmujący się początkowo również historią sztuki, członek Grona Konserwatorów Galicji Zachodniej, organizator studiów archeologicznych na UJ, członek Akademii Umiejętności, dyrektor Muzeum Archeologicznego PAU.
Kw. U, rząd płn.–zach., grób po lewej grobowca Schnilzlów

Józef DIETL
(1804–1909)
lekarz chorób wewnętrznych, rektor (1861–1862). Znawca problematyki balneologicznej, zasłużony dla rozwoju polskich uzdrowisk. Pierwszy prezydent Krakowa w dobie autonomii.    
Pas 25 wsch.

Julian DUNAJEWSKI
(1821–1907)
brat biskupa krakowskiego kardynała Albina, wykładał ekonomię polityczną i skarbowość na Wydziale Prawa. Wybitny polityk konserwatywny – poseł do Sejmu Krajowego we Lwowie i Rady Państwa, potem dożywotni członek Izby Panów. Jako wieloletni austriacki minister skarbu przyczynił się do uzdrowienia finansów Austrii.