Krótki przegląd encyklopedii
(INF. WŁ.) W 1982 r. jednotomowa Encyklopedia popularna PWN pod hasłem "Solidarność" informowała, że członkowie związku podejmowali "działalność polityczną zmierzającą do destabilizacji gospodarki (ustawiczne strajki) i państwa w celu przejęcia władzy" oraz że "w kierowniczych organach `S` znaczną rolę odgrywali działacze antysocjalistyczni, m.in. KOR i KPN, co spowodowało stopniowe odejście od statutu związku zawodowego zobowiązującego do działań zgodnych z konstytucją PRL".
Dopiero tom z 1991 r. wyraźnie zmienia styl i rodzaj podawanych informacji, które są kompletne i obiektywne. Zwięzła historia "Solidarności" i jej związków z Kościołem katolickim jest uzupełniona o informacje na temat kierownictwa, podziału strukturalnego i udziału "Solidarności" w strukturach międzynarodowych.
W 1996 r. Nowa encyklopedia powszechna PWN traktuje "Solidarność" jako ruch przeciwstawiający się władzy PRL, do którego wstąpiło około 10 milionów ludzi (80 proc. pracowników), w tym część członków PZPR ("niektórzy w celu politycznego opanowania związku"). Hasło ma bogatą oprawę ikonograficzną, m.in. zdjęcia z września 1980 i marca 1981, reprodukcje ulotek, znaczków pocztowych.
Wydana również w 1996 r. Encyklopedia Polski (wydawnictwo Ryszarda Kluszyńskiego) ujawnia natomiast, że "zaniepokojone władze zdecydowały się zlikwidować związek, wprowadzając 13 grudnia 1981 roku stan wojenny" (str. 629). Wydanie sprzed dwóch lat przynosi cztery dodatkowe hasła (m.in. "Solidarność Rolników" i "Solidarność 80") oraz informacje o podziale wewnętrznym i zmierzaniu "Solidarności" w kierunku normalnego związku zawodowego.
To krótkie zestawienie - obraz ewolucji encyklopedycznego hasła poświęconego "Solidarności" - odzwierciedla drogę, jaką przeszliśmy wszyscy od 1980 r. Wiadomości są coraz dokładniejsze i bardziej obiektywne, choć na ocenę dokonań ruchu w szerszej perspektywie historycznej przyjdzie nam jeszcze poczekać.