Historycy sprawdzą, kogo pochowano w jenieckiej mogile na Rakowicach

Wojewoda Jerzy Miller liczy na pomoc historyków m.in. z Instytutu Pamięci Narodowej i krakowskich uczelni. To oni przeprowadzą kwerendę w archiwach i sprawdzą, co mówią dokumenty o jeńcach wojennych z lat 1919–1921 spoczywających na Rakowicach.

Następnie powołana zostanie międzynarodowa komisja złożona z przedstawicieli krajów, których żołnierze leżą w mogile. Pozwoli to na zgodne z prawdą historyczną upamiętnienie jeńców wszystkich narodowości, a nie tylko Rosjan, czego zażądało w październiku Rosyjskie Towarzystwo Wojskowo-Historyczne z Moskwy.

Przypomnijmy, zamiarem Rosjan było wybudowanie na Rakowicach monumentalnego pomnika „Zamęczonych w Polsce”. Ich zdaniem w obozach jenieckich w trakcie i po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej zginęło 60–80 tys. czerwonoarmistów. A ostatnio rosyjski minister kultury Władimir Mediński, szef Towarzystwa, mówił nawet o 100 tys. Rosjan „zamęczonych” w Polsce. Według niego ok. 1,2 tys. miałoby spoczywać w Krakowie.

Nie potwierdzają tego ani ustalenia polskich historyków, ani dane Zarządu Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Prof. Zygmunt Karpus z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu wyliczył, że wskutek m.in. chorób i głodu zmarło 16–18 tys. Rosjan. A dokumenty ZCK mówią, że 1,3 tys. to łączna liczba jeńców pochowanych na Rakowicach. Tylko 174 to bolszewicy.

Na terenie obecnego Krakowa istniał obóz jeniecki (internowanych) w Dąbiu. Ale przetrzymywano w nim także jeńców wojny polsko-ukraińskiej, członków partii żydowskiej „Bund” i Komunistycznej Partii Polski oraz komunistów, którzy uciekli z Węgier po upadku rządów Beli Kuna. Znaczna część jeńców pochowanych na Rakowicach to ofiary epidemii tyfusu i czerwonki, która szalała na przełomie 1919 i 1920 r.

Wojewoda zlecił zbadanie sprawy, bo Polska odmówiła zgody na budowę rosyjskiego pomnika. Dopuszcza jedynie upamiętnienie wszystkich jeńców pochowanych na Rakowicach.

[email protected]