W środę, 4 lipca podczas sesji Rady Miasta Krakowa radni poparli projekt uchwały prezydenta Jacka Majchrowskiego w sprawie nazwania skweru przy Teatrze im. Juliusza Słowackiego imieniem Andrzeja Wajdy. Radni zdecydowali także o nazwaniu skweru przy ulicy Biskupiej imieniem architekta Aleksandra Biborskiego.
Aleksander Biborski (ur. 7 sierpnia 1856 r. w Krakowie, zm. 2 marca 1937 r. w Krakowie) to polski architekt związany z Krakowem. Po ukończeniu I Cesarsko-Królewskiej Wyższej Szkoły Realnej (dzisiejsze V Liceum Ogólnokształcące im. Augusta Witkowskiego) studiował na Politechnice Lwowskiej. Początkowo pracował w Urzędzie Budownictwa Miejskiego (1883-1884), by następnie założyć własną firmę budowlaną. Projektował (w charakterystycznym dla schyłku XIX stulecia stylu eklektycznym o motywach północnego renesansu) i budował głównie domy mieszkalne. Prowadził także budowy według planów innych architektów. Był członkiem Towarzystwa Technicznego (1884), a w latach 1916–1919 Królem Bractwa Kurkowego. Od 1916 r. był prezesem Izby Budowlanej. Jego projektu są miedzy innymi kamienice przy ulicy Biskupiej 3 i 10. Również Jego projektu są kamienice przy ulicy Łobzowskiej 5, 23, Krowoderskiej 55, Szlak 9, Karmelicka 14, Radziwiłłowska 27, Jabłonowskich 6, Długiej 39, 41, 43.
Znawcy obyczajów krakowskich mogą zapytać dlaczego tyle lat Biborski był królem kurkowym, bo przecież te kadencje są jednoroczne. Odpowiedź jest oczywista. W czasie pierwszej wojny światowej nie organizowano turniejów królewskich. Wybór królem kurkowym architekta Aleksandra Biborskiego zbiegł się w czasie z zamachem w Sarajewie, w wyniku którego zginął następca tronu Austro-Węgier arcyksiążę Franciszek Ferdynand, co zapoczątkowało wybuch wielkiej wojny. Lata wojny nie były łatwe także i dla Bractwa Kurkowego. Celestat i Ogród Strzelecki zostały zarekwirowane przez c.k. armię, a brackie pamiątki trzeba było zabezpieczyć. Najcenniejsze z nich, w tym srebrny kur już 13 września 1914 roku przewiezione zostały na pewien czas do Wiednia. Bractwo Kurkowe bardzo aktywnie wspierało organizacje niepodległościowe i włączało sie w życie Krakowa czasu wojny. Bliski koniec wojny zwiastowało zwołanie w maju 1918 roku w Sali Kupieckiej krakowskiego magistratu walnego zgromadzenia Towarzystwa Strzeleckiego Krakowskiego, które otworzył Starszy Jan Kanty Fedorowicz, od marca 1918 roku piastujący godność prezydenta Krakowa. Podsumował wszystkie działania i zabiegi bractwa podejmowane w czasie wojny, a także wspomniał poległych na niej braci kurkowych.
Kilka miesięcy później wojna dobiegła końca podobnie jak długie panowanie króla kurkowego Aleksandra Biborskiego. 13 lipca 1919 roku w Ogrodzie Strzeleckim odbyło się strzelanie królewskie. Tytuł zdobył Władysław Nieć. Gościem honorowym tej uroczystości był gen. Józef Haller co upamiętnia wykonana wówczas fotografia oraz szczęśliwie zachowana tarcza, do której generał oddał honorowe strzały. Bracia w dowód wdzięczności za przyjecie ich zaproszenia, 31 sierpnia 1919 r zamianowali Józefa Hallera swym członkiem honorowym, pierwszym w niepodległej Polsce.
Na zdjęciu intronizacja króla Aleksandra Biborskiego. Ze zbiorów MHK.
ZOBACZ KONIECZNIE:
Mówimy po krakosku
Polub nas na Facebooku i bądź zawsze na bieżąco!
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
