Impuls z góry

Fot. ARCHIWUM KURII DIECEZJALNEJ W TARNOWIE

- Mnie nie interesuje, co mówią słowniki. Dla każdego kapłana kapłaństwo jest powołaniem.
- Rzeczywiście dla każdego?
- Jeśli byłoby inaczej, to znaczy, że kapłaństwo nie jest jego drogą. Do pełnienia tej służby może powołać tylko Bóg. Kapłaństwo bez Jego zgody można porównać do wtargnięcia wilka na pastwisko. Impuls musi przyjść z góry. Lecz co z tego, że Pan Bóg powołuje kogoś, jeśli ten ktoś nie będzie się chciał uczyć? Co da powołanie komuś, kto zniszczy ten dar nieczystymi relacjami z kobietami? Zatem: inicjatywa od Boga, a chęci i szczera odpowiedź od człowieka.
- Niektórzy uważają, że seminarium duchowne jest być może dobrym sposobem na ustawienie się w życiu...
- Zachęcanie swojego dziecka do wstąpienia do seminarium, bo niby miałoby to zapewnić godziwe życie, jest wyrządzaniem mu krzywdy. Poza tym, co to znaczy "ustawić się"? Według mnie jest to jeden z pokutujących w społeczeństwie sloganów. Kierowanie się pieniędzmi w przypadku wyboru stanu życiowego, czy to małżeńskiego, czy kapłańskiego, jest motywacją ludzi bezmyślnych. Co więcej - skazanych na frustrację i - ogólnie rzecz ujmując - na nieszczęście.
- Czy związek z kobietą przed wstąpieniem do seminarium stanowi przeszkodę na drodze do kapłaństwa?
- Jeśli mężczyzna decyduje się wstąpić do seminarium, powinien mieć uporządkowane relacje z kobietami, które znał dotychczas. Na przykład nie można wstępować do seminarium, porzucając jakąś kobietę bez słowa, traktując ją jak przedmiot.
- Czy ksiądz może przestać być księdzem?
- Jeżeli święcenia kapłańskie były ważne, to nie można ich cofnąć. Kapłanem zostaje się na całe życie. Gdyby na przykład ksiądz ciężko zachorował, biskup może go zwolnić z pełnienia funkcji kapłańskich, ale księdzem będzie już zawsze.
- Zdarza się, że księża porzucają sutannę. Jakie jest miejsce w Kościele tzw. eksów, czyli byłych księży?
- Przypuszczam, że wszyscy oni mają świadomość, iż zadali Kościołowi ranę, że sprzeniewierzyli się Bogu i stali się powodem zgorszenia. Wspólnota Kościoła, na ile to tylko możliwe, podaje im rękę, aby mogli uporządkować swoje życie. Ważne, aby swoją porażką nie epatowali i dalej nie siali zgorszenia.
- Co jest najtrudniejszego w pracy duszpasterskiej?
- Nie myślę tymi kategoriami, bo wiem, że gdy Pan Bóg daje jakieś zadanie, daje też łaskę do tego, aby mu podołać. Nie myślę tak również dlatego, że nie chcę błyszczeć. Nie zawsze musi się wszystko udać, bo groziłoby to popadnięciem w samozachwycenie. Natomiast trudna jest wierność polegająca na codziennym całkowitym oddawaniu siebie Bogu. Myślę, że tak rozumiana wierność jest ważna nie tylko dla kapłana, ale także dla małżonków, dziewczyny i chłopca, którzy chcą zachować czystość, dla biznesmenów, którym zależy na uczciwym układaniu swoich interesów.
- A nie frustruje księży coraz mniej liczny udział parafian w nabożeństwach?
- Nie jest to powód do radości, kiedy kapłan staje przy ołtarzu sam, bez ministranta, a w kościelnych ławkach siedzi zaledwie kilka osób. Taka sytuacja daje do myślenia.
- Co sprawia największą radość?
- Zawsze mnie cieszyło i nadal bardzo cieszy nawrócenie konkretnego człowieka. Dzieje się to bez blasku fleszy, bez obecności świadków, często w cichym, ciemnym miejscu, gdzie w kościele stoi konfesjonał. Mam wówczas świadomość, że Pan Bóg się mną posłużył, aby tę osobę przyprowadzić do siebie, kiedy na przykład ktoś wyspowiadał się po... 50 latach.
- Co jest tak fascynującego w kapłaństwie, że mężczyzna rezygnuje z posiadania żony i dzieci?
- Fascynujące jest to, że Jezus się tak osobiście do mnie odezwał i tak osobiście mnie traktuje.
- Czuje się Ksiądz wybrany?
- Tak. Wybrany jako przyjaciel. Nieważne, jakie masz umiejętności, nieważne, że jesteś niedoskonały. "Ja ciebie wybrałem" - powiedział mi Jezus.
- W jakich okolicznościach można najlepiej poznać księdza jako kapłana i jako człowieka?
- Przypomina mi się, co na podobne pytanie odpowiedział ks. prof. Józef Tischner. Byłem klerykiem i wtedy do końca jeszcze tego nie rozumiałem, ale dziś mogę potwierdzić. Księdza najlepiej poznać, idąc do niego do spowiedzi. Spowiadając się regularnie u tego samego kapłana, nie tylko pozwalamy mu poznać siebie, ale też poznajemy jego.
- Co jest gwarancją, że będzie się dobrym kapłanem?
- Traktowanie najważniejszych swoich posług na serio i z głębi serca. Chodzi o sprawowanie Eucharystii, posługę w konfesjonale, osobistą modlitwę oraz własną spowiedź.
- Czy w jakiejkolwiek sytuacji ksiądz może nie zgodzić się z biskupem, któremu przyrzekał posłuszeństwo?
- Może się zdarzyć, że ksiądz nawet powinien wyrazić swoje odmienne zdanie, jeśliby biskup nie miał jakiejś wiedzy, która pozwoliłaby mu podjąć słuszną decyzję. Nie zapominajmy, że posłuszeństwo to nie ślepa bezmyślność.
- Które wymagania stawiane kapłanom przez wiernych są najtrudniejsze do spełnienia?
- Trudni są ci parafianie, którzy nie tyle stawiają wysokie wymagania, co raczej mają stosunek do rzeczywistości nacechowany pretensjami. Mówiąc góralskim językiem, jest to "łogólnie męcące". Bo jak na przykład dogodzić wszystkim, kiedy dla jednych kazanie będzie za długie, a dla drugich za krótkie?
- Ściąga Ksiądz kazania z internetu?
- Nie.
- Czy kapłan ma prawo odwoływać się w kazaniu do aktualnych wydarzeń z życia społecznego?
- Oczywiście. Dzięki temu homilia nie jest oderwana od rzeczywistości.
ROZMAWIAŁA: MAGDALENA GUZIAK