Intelektualne bestie i piękno

Ta brzmiąca dość trywialnie (acz przynosząca efekt) zasada – przykłady znane redakcji – przyświecała autorom programu „Piękna i kujon” (w wersji oryginalnej „Geek and Beauty”), ostatnio emitowanego na antenie niszowej, acz wśród młodzieży popularnej, stacji Viva.

To typowy przykład reality show. W ekskluzywnej posiadłości gromadzeni są (i łączeni w pary) uczestnicy – piękne, acz inteligentne inaczej panienki, oraz koszmarnie zapuszczeni kawalerowie, mogący się jednak pochwalić na przykład trzema doktoratami zdobytymi w MIT (i – z reguły – brakiem jakichkolwiek doświadczeń z płcią przeciwną). Pary poddawane są testom, a ta, która przejdzie wszystkie próby zwycięsko, inkasuje kasę.

I chłopcy, i dziewczęta testowani są w dziedzinach całkowicie im obcych. Oni na przykład muszą wykazać się sprawnością fizyczną, znajomością mody czy celebrytów. One odpytywane są na przykład z nazw planet Układu Słonecznego, bądź z zadań arytmetycznych na poziomie 3–4 klasy szkoły podstawowej. Co ważne, w pewnym momencie giganci intelektu oddawani są w ręce stylistów i fryzjerów, co w znaczącym stopniu przyczynia się do zwiększenia ich szans – niekoniecznie na nagrodę pieniężną, ale w każdym razie na zdobycie wspomnianych wyżej, tak wytęsknionych doświadczeń. Niestety, analogiczna przemiana piękności nie jest w takim tempie możliwa, ale przecież kujonom to akurat wcale nie przeszkadza…

Ten program chwilami budzi przerażenie (zwłaszcza gdy panie odpytywane są z rachunków), ale nie jest też pozbawiony pewnego sensu. Pokazując, że aparycja wcale nie jest najważniejsza, a niedostatki intelektu można zrekompensować na przykład urokiem osobistym.

Chociaż nie jestem wielbicielem tzw. reality shows, to w tym programie mógłbym ewentualnie nawet wystąpić. Nie mogę się tylko zdecydować, w jakiej roli…