Istotą życia zakonnego jest całkowite oddanie się Jezusowi

Szczególną troską otacza się dzieci porzucone i nie chciane, a także ich matki. Nie negujemy faktu, że możni Kościoła nieraz byli pełni byli egoizmu i arogancji, nad czym ubolewamy. Na szczęście nigdy nie brakło w Kościele ludzi, którzy swoje powołanie potraktowali radykalnie, wyrazem była miłość do każdego człowieka przez wzgląd na Jezusa, zwłaszcza w Jego uniżeniu.

Zanim Państwo oraz instytucje społeczne zajęły się tą sprawa, Kościół był pierwszą uniwersalna instytucją charytatywną. Dobrze się dzieje, jeśli w Państwie znajda się ludzie, którzy na drodze legislacji czy w praktyce widzą w każdym potrzebującym opieki i pomocy człowieka. Gorzej, gdy przemawiają inne względy.

Niemcy hitlerowskie likwidowały wszystkich niepełnosprawnych ze względów rasowych, politycznych i gospodarczych. Gdyby akcja oczyszczania Rzeszy z niepożądanych elementów trwała dłużej można by zaoszczędzić 885 439 800 (!!!) marek. Swoją drogą to niezły pomysł, gdyby można było zlikwidować człowieka od poczęcia do późnej starości, jeśli komukolwiek w jakikolwiek sposób okazał się niewygodny. Oszczędności były by znaczne.