Jak dokarmiać bociany? Rzecz nie w diecie, lecz komunikacji

Otóż każdy biały ptak chętnie zje kawałki krwistej wątroby czy poszarpane szkielety drobiowe. Musicie tylko przekazać im czytelny komunikat: halo, tu jest jedzenie! Uwierzcie mi, klika razy próbowałem dokarmić bociany podczas nawrotu zimy i nigdy nie zrozumiały, że mam dla nich przekąskę. Popatrzyły i odleciały. Zaś mięsne resztki zjadły lisy.

Dopiero co oglądałem bociana na łące, z której zszedł śnieg. Wypatrywałem co też podjada. I zobaczyłem, iż trafił mu się smakowity kąsek w postaci kreta. Upolować to jedno, a zjeść to już inna sprawa. W jednym kawałku przez gardło nie przejdzie. To przez krępe ciało i sterczące na boki łapki. Krótkie, szerokie, z mocnymi pazurami. Bocian ma solidny i ostry dziób, którym można zdobycz przyszpilić, ale poćwiartować nie sposób. Ptak próbował oderwać krecikowi łapki. Dziobał i dziobał. Podrzucał kreta do góry, znowuż dziobał. Okrutnie się męczył.

Po dobrym kwadransie zmaltretowany kret poleciał w niebo i nim upadł zdążyłem dostrzec brak jednej kończyny. Mój Boże, pracując w takim tempie połknie zdobycz po dobrej godzinie! Wycofałem się zwolna na polną drogę, by ptaka niepotrzebnie nie spłoszyć. Niech je w spokoju. Jak widać, mimo zimowej aury świetnie sobie radzi. Tu krecik, tam myszka, tu kawałek padliny. Nasza troska nie jest mu do niczego potrzebna.