Jak obronić Westerplatte

Ale skoro pojawiła się szansa, że to w Polsce odbędą się europejskie a może i światowe obchody zakończenia wojny… Dlaczego nie zaszaleć? Nawet kampania wyborcza nie powinna stanąć na przeszkodzie. Było jasne, że obchody na Wybrzeżu pomogą jednemu kandydatowi – urzędującemu prezydentowi, a nie każdy akurat do tego orszaku się chce zapisywać. Warte jednak Westerplatte mszy. Polska była przecież u źródeł antyhitlerowskiej koalicji, wystawiła wojsko na każdą niemal bitwę z hitlerowskimi Niemcami.

Polska, gdy inni kunktowali ile wlezie,we wrześniu zachowała się jak trzeba. Auć! Ile razy bolało, jak nas na defilady nie dopraszali. I nie było nawet tej „naszej” defilady w Al. Ujazdowskich, którą nam historia odwołała. Dziesięć lat temu na okrągłą rocznicę zakończenia wojny do Moskwy pojechał Aleksander Kwaśniewski, pięć lat temu Bronisław Komorowski jako p.o. prezydenta. Putin nie zająknął się o Polakach. Jakby Polski na tej wojnie nie było. Teraz z Putinem nikt nie chce świętować. To my się pokażemy! Ale…

Nagle okazuje się, że obchody jednak będą nie 8 maja, ale 7. Może wtedy Hollande ma czas, bo Cameron to i tak ma wybory: mógłby przyjechać ktoś z Windsorów, ale tam się wnuczka urodziła. Dobrze więc, że do Gdańska dotrą prezydenci środkowoeuropejskich krajów. Putina to pewnie zezłości, szczególnie, że Ukraińcy ostatecznie się wyłamali ze świętowania z Rosjanami 9 maja i przystroili się w tym roku po zachodniemu w maki wpinane w klapy i kołnierze. Dobrze, że prezydent Czech Zeman, po którym już wszystkiego się można było spodziewać, wybiera Polskę. Ale zabraknie, choćby 7 zachodnich aliantów: już by przyjechali ze względu na te śmigłowce, co chcemy od nich kupować. Jakoś tak trudno im przyznać po tylu latach, że Polska pokazała w II wojnie, na co ją stać, a może jeszcze więcej.

Nie za bardzo udał się polityczny skład na to rocznicowo-antyputinowo-wyborcze Westerplatte w 2015 roku. Jakby nasi pierwsi sojusznicy z września ’39 nie docenili gdańskiego półwyspu. A może i my sami trochę już zapomnieliśmy Westerplatte? Może nie rozumiemy, jak wielu Ukraińców żałuje, że nie obrali sobie takiego swojego Westerplatte na Krymie rok temu? Brzmią gdzieś w uszach papieskie słowa z 1987 roku, żeby tego swojego kawałka zasad bronić jak tamci w 1939 roku, żeby wymagać od siebie, nawet gdyby wszystkim innym już na niczym nie zależało. Żeby podjąć ryzyko, być na co dzień takim Sucharskim dla zasady. Choćby jednej, małej.