Janusz Radek Superstar

_Stoi samotna pompa / W ulicy Chryzopompa, / Przy placu... - _nie tylko wiersz Konstantego Ildefonsa ożył ostatnimi laty w Krakowie - w piosence Grzegorza Turnaua; ożyła i sama pompa. Wprawdzie przy innej ulicy, a ściślej przy placu Świętego Ducha, niemniej od trzech lat staje się kolejnym magicznym miejscem miasta.
   Świetny miał pomysł dyrektor Krzysztof Orzechowski, by w letnie weekendy, w zaułku między Muzeum Teatralnym a budynkiem administracyjnym Teatru im. J. Słowackiego otworzyć muzyczną scenę. Już trzeci raz zasiedli latem goście przy kawiarnianych stolikach; walce i czardasze grała dla nich Salonowa Orkiestra Camerata, muzyczne wspomnienia z przykrytego kurzem niepamięci Teatrzyku Piosenki Hefajstos snuła Nina Repetowska, meandry kobiecej duszy odkrywały inne śpiewające aktorki - Iwona Konieczkowska, Beata Malczewska... Niestety, tylko sześć wieczorów udało się przygotować w tym roku. Zabrakło pieniędzy, niewielkich pieniędzy, a szkoda - ogromna. To miejsce ma w sobie czar, a zarazem jest tak bezpretensjonalne; ot pompa, obok scenka, delikatna dekoracja, w tle wierzba płacząca...
   I artyści. W niedzielę tegoroczny krótki sezon przy Pompie zamykał Janusz Radek. 10 lat temu otrzymał III nagrodę na Studenckim Festiwalu Piosenki, potem słyszeliśmy go w duecie Radek - Kasprzycki, tworzonym z ówczesnym zwycięzcą tegoż 28. SFP - Robertem Kasprzyckim, i w krakowskim kabarecie Zielone Szkiełko. A później trochę zniknął nam Radek z krakowskiego podwórka, a jego niesamowity głos pojawił się w chorzowskiej inscenizacji "Jesus Christ Superstar", w koncercie Zbigniewa Preisnera, w gdańskiej inscenizacji "Snu nocy letniej" z muzyką Leszka Możdżera. Na szczęście wśród tych rozmaitych scen znalazł się i Teatr Ludowy, gdzie Janusza Radka zaangażował do spektaklu "Opowieści jedenastu katów" (później w kameralnej wersji jako "Rewia berlińska") Łukasz Czuj. I choćby tylko dla Radka (acz, ja bym dodał i Iwonę Konieczkowską) warto to przedstawienie zobaczyć. A na pewno warto być na jego koncercie! Od lat nie słyszałem tak wspaniałego recitalu wokalisty, wokalisty zarazem tak nieznanego. Operującego głosem w rejestrach zdawałoby się dla mężczyzny nieosiągalnych. I tak świadomie z tego głosu korzystającego. Jakże niesamowicie przedstawia on własną kompozycję do wiersza Poświatowskiej "W twoich doskonałych palcach", śpiewając ją głosami Niemena i Cugowskiego na przemian; i na pewno nie gorzej od oryginałów. Jakże nieziemskie dźwięki wydobywa w brawurowo interpretowanym songu "Ja jestem wamp" (z owego spektaklu Czuja), z jakim wdziękiem bawi się utworami żartobliwymi, w tym świetną nową piosenką Adriana Konarskiego "Agniecha", jak przejmująco wykonuje arię Judasza ze wspomnianego musicalu Rice’a i Webbera. To sam Zygmunt Konieczny, usłyszawszy rok temu Radka w "Balladzie o cudownych narodzinach Bolesława Krzywoustego", zaproponował, by jego interpretacja znalazła się na 6-płytowym albumie Piwnicy pod Baranami. To inny krakowski kompozytor, Jan Kanty Pawluśkiewicz, do wykonania swych pieśni "Ogrody Jozafata", jako jednego z trojga solistów, zaangażował Janusza Radka, korzystając z podpowiedzi Haliny Jarczyk. To ona właśnie była szefem muzycznym niedzielnego recitalu, a i od nowego sezonu będzie kierownikiem muzycznym Teatru im. J. Słowackiego. Chcę wierzyć, że spowoduje to i częstszą obecność wokalisty na tej scenie. A może np. udałoby się prezentować ten recital w Miniaturze? Fakt, że i po czterech bisach nie chciała w niedzielę puścić publiczność artysty, świadczy najwymowniej, jakie wywołuje on emocje.
   34-letni Janusz Radek jest - zważywszy siłę jego głosu, skalę talentu - wciąż artystą mało znanym. Czas najwyższy, by melomani odkryli go dla siebie. Z nadzieją, że tak się stanie, polecam go pamięci Czytelników.
   Chciałbym też mieć nadzieję, że i Scena przy Pompie zacznie zażywać nie tylko sławy, ale i opieki ze strony tak miejskich decydentów, jak i mecenasów. To naprawdę urocze miejsce, które powinno - i mogłoby - funkcjonować przez wszystkie wakacyjne tygodnie. Halina Jarczyk już ma plany na rok 2003. Naprawdę niewielkich trzeba pieniędzy, by pompa nie stała samotnie przez większą część lata...
WACŁAW KRUPIŃSKI