Jednorazówki

Totalny przerost formy, która niestety nieraz okazuje się pusta. Szpanerstwo, gra pozorów. Jednakże jest to wielkie przeżycie dla najbliższej rodziny, więc rozmawiamy życzliwie, miło "obgadując" przyszłą pannę młodą, powtarzając pochwalne opinie o jej wybranym, współczując rodzinom z powodu tak ogromnej i trudnej organizacji.

Trochę się nawet wzruszam, wspominając ślub mojej córki oraz wesela niektórych przyjaciół i ich dzieci. Aż nagle ta pani mówi zdanie, które mnie otrzeźwia i mrozi: "I po co to wszystko, cały ten wysiłek, skoro dzisiaj małżeństwo to jednorazówka?".

Faktycznie, podobno większość par rozwodzi się jeszcze przed upływem roku. Wedle statystyk w miastach rozpada się co drugie małżeństwo, na wsiach nieco mniej. Czyżby moja rozmówczyni miała rację?

Żyjemy w epoce jednorazówek. Czy ktoś słyszał dziś o repasacji pończoch, czyli załapywaniu oczek? Czy ktoś pamięta, co to jest nicowanie np. kołnierzyków koszul, cerowanie, łatanie, przerabianie ubrań, zelowanie butów?

Opłacało się robić takie naprawy, gdyż produkty były wysokiej jakości, były trwałe, na lata. Dziś nie ma takiej potrzeby. Jaki kupiony ostatnio sprzęt AGD przetrwa poza okres gwarancji? Czy pamiętacie Państwo np. lodówki mające kilkanaście i więcej lat?
A jaki jest okres gwarancji na małżeństwo, jaka jest jego jakość, jego trwałość? To, jak się okazuje, rzeczywiście bardzo często jednorazówka, do wymiany. Tylko po co więc ta formułka, że "cię nie opuszczę aż do śmierci"…?

Żyjemy nie tylko w czasach jednorazówek, ale i w świecie pozorów, stałego oszukiwania się, choćby reklamami. Zatem i przysięgi są jedynie pozorne. A kultura to przecież kontynuacja, ciągłość, zakorzenienie w wartościach etycznych, m.in. w prawdzie. Pamiętajmy o tym.