Kajakarstwo. Adrianna Kąkol i Alex Borucki zdobywali dla KKW 1929 Kraków medale MŚ i ME. Czas na olimpijski debiut

- Ten rok jest dla nas historyczny. Nigdy wcześniej nie mieliśmy aż tylu sukcesów międzynarodowych. Dwoje naszych zawodników było na podium mistrzostw świata i Europy. Jest duża szansa, że nasza kajakarka wystąpi na igrzyskach olimpijskich w Paryżu - mówi Bogusław Biros, trener klubowy wspomnianych sportowców.

Kąkol przebojem wdarła się do kajakowej kadry w sprincie już wcześniej, w 2022 roku. Trener Tomasz Kryk wyznaczył ją do pływania w czwórce (K-4), a młoda zawodniczka idealnie wpasowała się w tę osadę. Wówczas Polki wywalczyły na 500 m tytuły mistrzyń świata i Europy.

W tym roku nie udało się powtórzyć tego dubletu, ale wcale nie ma powodów do narzekań. W Igrzyskach Europejskich, w randze ME, na Zalewie na Piaskach pod Krakowem biało-czerwona czwórka (Kąkol, Karolina Naja, Anna Puławska i Dominika Putto) okazała się najlepsza (na 500 m). Później w mistrzostwach globu w Duisburgu zdobyła srebro. W tej drugiej imprezie wykonała także ważną część zadania na ten sezon - uzyskała kwalifikację olimpijską. W Paryżu Polki będą kandydatkami do medali, oczywiście także do złota.

- To był bardzo dobry sezon dla naszej zawodniczki i całej czwórki - mówi trener Biros. - Nie udało im się obronić złotego medalu mistrzostw świata, ale może to i lepiej. Przekonały się, że nie wszystko będą wygrywać, ktoś może je prześcignąć. A uważam, że im bliżej igrzysk olimpijskich, tym różnice w czołówce będą mniejsze.

Skład tej osady na igrzyska w Paryżu 2024 będzie ustalany podczas przygotowań do nowego sezonu, które już się zaczęły. Biorąc pod uwagę ostatnie, powtarzalne sukcesy, trudno jednak spodziewać się, by - jeśli zawodniczki unikną kontuzji - w dobrze działającej maszynie zaszły zmiany.

- Cieszymy się, że Adrianna, która jest najmłodsza w tej czwórce, obroniła swoje miejsce. Wierzymy, że pojedzie na igrzyska, jako pierwsza w historii naszego klubu - podkreśla Biros. - Wiadomo, że będą kwalifikacje w kadrze, są inne zawodniczki, które będą chciały dostać się do tej czwórki. Decydował będzie trener Kryk. Osada w obecnym składzie jest naprawdę fajna, dziewczyny zgrały się na wodzie, polubiły. W większej osadzie wszystkie trybiki muszą do siebie pasować. Decyduje siła, technika, to nie jest tak, że najlepsze indywidualnie zawodniczki także razem będą najszybsze. Moim zdaniem teraz wszystko działa idealnie, aż miło się patrzy, jak wiosłują.

W tym roku o KKW-29 na międzynarodowej arenie było głośno także z uwagi na wyniki jeszcze jednego zawodnika. Junior Alex Borucki okrzyknięty został wielką nadzieją polskich kajaków. Nic dziwnego - ma za sobą wspaniały sezon. Z najważniejszych imprez w swej kategorii wiekowej przywiózł 6 krążków. W ME w Montemor-o-Velho (Portugalia) zdobył trzy medale: złoty (K-1 na 500 m) i dwa brązowe (K-1 na 1000 i 200 m). Potem z mistrzostw świata we włoskim Auronzo też wrócił z trzema krążkami: złotym (K-1 500 m), srebrnym (K-2 500 m z Pawłem Słowińskim) i brązowym (K-4). Co ciekawe, na juniorski triumf Polaka w MŚ w rywalizacji na jedynce, czekaliśmy... ćwierć wieku.

- Sześć najważniejszych startów i sześć medali, w tym zwycięstwa w jedynce, najbardziej prestiżowej konkurencji. Alex to materiał na zawodnika światowej klasy. W Polsce już dawno nie było takiego talentu - cieszy się trener Biros. Zastrzega jednak: - Trzeba pamiętać, że to sukcesy w kategorii juniorów. Te najcenniejsze są w seniorach. Trzeba zrobić wszystko, żeby Aleksa do tego doprowadzić, przypilnować, żeby się prawidłowo rozwijał. Przed nim jeszcze dużo pracy.

Borucki przygodę z kajakarstwem zaczynał w UKS Olimp Kraków (pierwszym trenerem był Marek Paliś). W drugim roku młodzika przeniósł się do KKW 1929. Rok temu już się pokazał w doborowym gronie, miał srebro MŚ juniorów na dwójce. Jak widać, dalsza praca przynosi efekty. Bo - jak mówi trener Biros - talent i predyspozycje do osiągania sukcesów ten zawodnik ma wyjątkowe.

- Jakichś szczególnych warunków fizycznych nie ma, mierzy około 180 centymetrów, są roślejsi zawodnicy. W jego przypadku przewagę robią inne parametry - przede wszystkim siła ciągu wiosła w wodzie, co w kajakarstwie jest kluczowe. Na to składa się precyzja ruchu, czyli technika, oraz rozwinięte odpowiednie mięśnie, które dokładają do tego siłę. U niego to jest idealnie spasowane, znakomicie wykorzystuje ten potencjał i dzięki temu wygrywa - mówi szkoleniowiec.

O przyszłorocznych igrzyskach w Paryżu 17-letni obecnie zawodnik KKW 1929 (uczący się w kajakarskiej SMS w Wałczu) raczej nie ma co myśleć. Polska nie uzyskała w tym roku, jego koronnej konkurencji, kwalifikacji. Cień szansy dają dodatkowe eliminacje kontynentalne, ale należy założyć, że młody zawodnik, który w następnym sezonie nadal startować będzie wśród juniorów, raczej zostanie desygnowany do rywalizacji w swojej kategorii. Z "dorosłych" celów bardziej realna wydaje się być walka o igrzyska w 2028 roku, w Los Angeles.

- Nie ma co pompować balonika i wywierać na niego presję. Patrząc na wyniki i jego nastawianie, na pewno jest na właściwej drodze. Bardzo byśmy chcieli, żeby kiedyś wystartował na igrzyskach olimpijskich, wierzymy w niego. On sam mówi, że czasami o tym myśli. Jednak na taki sukces trzeba pracować przez lata, sam nie przyjdzie - dodaje Biros.