Kariera w rozpędzie

Maciek Samborski skolekcjonował już 64 medale i zgolił brody rekordom

W Krakowie co pewien czas wyrasta talent sprinterski. Od lat brylują w biegach Marcin Urbaś i Marcin Nowak, ostatnio do czołówki krajowej dobiegł Dariusz Kuć. Z kolei wielkie możliwości sygnalizuje 18-letni Maciej Samborski (AZS AWF, dawniej Kusy Kraków).

-**Ile medali już zdobyłeś?
- Mam dokładne dane - odpowiada Maciek Samborski. - Akurat jak czyszczę medale, to je liczę. Mam ich w domu 64, od zawodów młodzieżowych po mistrzostwo kraju, połowa z nich to złote. -**Które cenisz najbardziej?
- Chyba te sprzed trzech lat, to był przełom na mej drodze sportowej (ćwiczę już siódmy rok). Wygrałem mistrzostwo Polski młodzików na 100 m, wyrównując rekord kraju w tej kategorii 11,08, a ponadto wywalczyłem złoto na 110 m przez płotki. Kolejne sezony znów przynosiły mi medale, powołania do reprezentacji, dwa lata temu na mistrzostwa świata do Marakeszu. Miałem tam 26. czas wśród startujących na setkę, bardzo dobry jak na szesnastolatka, bo 10,85, ale z wiatrem 2,2 m/s, przez co wynik pozostaje nieoficjalny. Dwa lata temu byłem mistrzem Polski juniorów młodszych na 200 m, trzeci na 100 m. W ubiegłym roku wicemistrzem kraju na 200 m w tej kategorii wiekowej. -**Powiedz o**swoich oficjalnych rekordach życiowych!
- W hali na 60 m to tegoroczny wynik 6,99. Na stadionie: 100 m 10,94, tak biegałem dwa lata i rok temu, na 200 m 21,90, to też rezultaty uzyskane w obu ostatnich sezonach. -**Pamiętam taki dzień na**stadionie AWF w**Krakowie, kiedy goliłeś brody starym rekordom...
- Miałem wtedy 15 lat i w biegu na 110 ppł czasem 14,72 wymazałem 10-letni rekord Polski. Z kolei na 200 m wynikiem 22,43 usunąłem z tabel wynik trwający aż 22 lata. To był bardzo udany sezon, bo potem w Słubiach zdobyłem wspomniane wcześniej dwa złote medale mistrzostw krajowych. -**Co planujesz w**tym roku?
- Poprawić rekordy życiowe. Na mistrzostwach Polski juniorów wygrać bieg na 200 m i zdobyć medal na setkę. Jestem w kadrze juniorów, chciałbym pojechać na mistrzostwa świata juniorów, które w sieprniu odbędą się w Pekinie. Swoje szanse widzę w sztafecie sprinterskiej. Z bardziej odległych planów to oczywiście medal olimpijski, z tym, że pewnie będzie to dystans 400 m. Chcę biegać długo, oby tylko kontuzje mi nie przeszkadzały, jak w minionym roku, kiedy dwukrotnie pauzowałem na skutek urazu mięśni. Pomógł mi wtedy doktor Marek Szymański. Pracy treningowej się nie obawiam, przeciwnie - chętnie ćwiczę, dla mnie to przyjemność. Sport jest moim życiem, innej pasji nie mam. Teraz pracuję nad poprawą wytrzymałości, siły, oczywiście rozwijam szybkość. Moi klubowi trenerzy to Ewa Ślusarczyk i Lech Salamonowicz, a w kadrze juniorów Stefan Has. -**Nie sam z**Twej rodziny przychodzisz na**lekkoatletyczny stadion!
- Zachęcił nas do tego ojciec, moi bracia są sportowcami. Starszy Miłosz rzuca dyskiem w AZS AWF pod okiem trener Renaty Nierody, jest w klasie maturalnej LO nr 3. Z kolei 13-letni Mikołaj chodzi do SP 91, skacze wzwyż i biega. -**Jak godzisz sport z**nauką?
- Jestem obecnie w LO nr 12 w Nowej Hucie, za rok mam maturę, potem chcę studiować fizjoterapię na AWF. Nie jest łatwo w szkole, bo mam też zgrupowania, wyjazdy na zawody, muszę trenować sześć razy w tygodniu, ale nauczyciele życzliwie podchodzą do moich obowiązków. -**Jak sądzisz, dlaczego w**Krakowie wyrastają ostatnio uzdolnieni sprinterzy? **
- Sprinterki też, jak Kasia Paluch z Wawelu. W Krakowie nie brak fachowców trenerów i jest coraz lepsza baza treningowa. Poza szybkim tartanem na AWF, od niedawna możemy ćwiczyć w nowej hali na AWF i na tartanowym krytym obiekcie SP 91 i Gimnazjum 44, których to szkół w dodatku jestem absolwentem. (JOT)